28 فروردین 1404 0 دیدگاه

علت تپش قلب چیست؟

تپش قلب می‌تواند به دلایل مختلفی رخ دهد. برای مثال، افزایش ضربان قلب در هنگام ورزش امری طبیعی است. با این حال، عواملی مانند مصرف سیگار، استفاده از برخی داروها یا ابتلا به بعضی بیماری‌ها نیز ممکن است باعث بروز تپش قلب شوند. اما علائم تپش قلب چیست؟ چه زمانی تپش قلب طبیعی محسوب می‌شود و در چه شرایطی می‌تواند نشانه‌ای از یک مشکل جدی باشد؟

تپش قلب

0912-020-1734

در بیمارستان مجازی ایران، کیفیت، سرعت و تخصص اولویت‌های ما هستند.

به ما اعتماد کنید و از خدمات بی‌نظیر ما بهره‌مند شوید.

تپش قلب چیست؟

همان‌طور که می‌دانید، قلب با ضربان‌های منظم خود وظیفه خون‌رسانی به تمام نقاط بدن را بر عهده دارد. سرعت ضربان قلب بسته به میزان فعالیت بدنی، وضعیت روحی روانی و عوامل محیطی متغیر است. عواملی مانند ورزش، استرس یا حتی آلودگی هوا می‌توانند باعث افزایش موقت ضربان قلب شوند و این نوع تغییرات معمولاً طبیعی و مشابه در بیشتر افراد دیده می‌شود.

با این حال، زمانی که افزایش ضربان قلب در حالت استراحت اتفاق بیفتد یا در حین فعالیت از حد نرمال فراتر برود، ممکن است نشانه‌ای از تاکی‌کاردی (تپش قلب غیرطبیعی) باشد.

در کنار تعداد ضربان، شدت و نظم آن نیز اهمیت دارد. در موارد تپش قلب غیرطبیعی، ممکن است ضربان‌ها شدیدتر از حالت معمول و بدون نظم مشخص باشند که این موضوع نیاز به بررسی پزشکی دارد.

تعداد ضربان نرمال و غیرطبیعی در قلب زنان و مردان

تعداد ضربان قلب به تعداد تپش‌های قلب در یک دقیقه گفته می‌شود. برای اندازه‌گیری آن کافی‌ست دو انگشت (اشاره و میانی) خود را روی قسمت داخلی مچ دست مقابل قرار دهید و ضربان‌ها را به مدت یک دقیقه بشمارید.

محدوده طبیعی ضربان قلب برای افراد بالای ۱۰ سال معمولاً بین ۷۰ تا ۸۵ تپش در دقیقه است. البته این عدد ممکن است بسته به جنسیت کمی متفاوت باشد؛ به‌طور میانگین، ضربان قلب در زنان بین ۷۸ تا ۸۲ و در مردان حدود ۷۰ تا ۷۲ ضربه در دقیقه است. به‌طورکلی، هر ضربان قلبی بین ۶۰ تا ۱۰۰ در دقیقه در حالت استراحت، طبیعی در نظر گرفته می‌شود.

فعالیت بدنی یکی از عوامل طبیعی افزایش ضربان قلب است. هنگام ورزش، بدن برای تأمین اکسیژن بیشتر، قلب را وادار به تپش سریع‌تر می‌کند. حداکثر ضربان قلب مجاز برای هر فرد معمولاً با فرمول ۲۲۰ منهای سن محاسبه می‌شود؛ برای مثال، حداکثر ضربان قابل‌قبول برای فردی ۵۰ ساله برابر با ۱۷۰ ضربه در دقیقه است.

علت تپش قلب چیست؟

تپش قلب زمانی اتفاق می‌افتد که ضربان قلب فرد در حالت استراحت، بدون دلیل مشخصی افزایش یابد و از ۱۰۰ ضربه در دقیقه فراتر رود. علت اصلی این وضعیت، اختلال در سیگنال‌های الکتریکی تنظیم‌کننده ضربان قلب است. عوامل متعددی می‌توانند باعث ایجاد این اختلال شوند، از جمله:

  • کم‌خونی
  • مصرف زیاد کافئین (مثلاً در قهوه یا نوشابه‌های انرژی‌زا)
  • مصرف الکل به‌صورت افراطی
  • فعالیت ورزشی شدید
  • بالا رفتن دمای بدن (تب)
  • فشارخون بالا یا پایین
  • به‌هم‌خوردن تعادل الکترولیت‌های بدن مانند سدیم، پتاسیم یا کلسیم
  • عوارض برخی داروها
  • پرکاری تیروئید
  • مصرف سیگار
  • شوک‌های ناگهانی احساسی مثل ترس یا وحشت
  • مصرف مواد مخدر یا محرک‌ها

تپش قلب ممکن است دلایل گوناگونی داشته باشد و نوع درمان آن کاملاً به علت زمینه‌ای بستگی دارد. اگر دچار تپش قلب شده‌اید و به دنبال دلیل و راه درمان آن هستید، مشورت با پزشک متخصص می‌تواند کمک بزرگی باشد.

تپش قلب

علت تپش قلب در خواب

تپش قلب شبانه یا هنگام خواب معمولاً به‌صورت ضربان‌های سریع، کوبنده یا غیرعادی در ناحیه قفسه سینه بروز می‌کند و گاهی ممکن است این تپش‌ها در ناحیه سر یا گردن نیز حس شوند. اگرچه این حالت می‌تواند نگران‌کننده به نظر برسد، اما در اغلب موارد، به‌ویژه در افرادی که مشکل قلبی یا تیروئیدی ندارند، تپش قلب شبانه معمولاً جدی یا خطرناک نیست. بااین‌حال، اگر تپش قلب با علائم دیگری مانند تنگی نفس، سرگیجه یا درد قفسه سینه همراه باشد، بررسی پزشکی توصیه می‌شود.

علت تپش قلب شبانه

تپش قلب شبانه می‌تواند به چند دلیل مختلف باشد:

حالت خوابیدن

زمانی که به پهلو می‌خوابید یا در وضعیت جنینی قرار می‌گیرید، ممکن است فشار بیشتری به اندام‌های داخلی مانند قلب و ریه وارد شود. این افزایش فشار می‌تواند موجب تغییر در نحوه گردش خون یا عملکرد تنفس شود و در برخی افراد، به احساس تپش قلب یا ضربان‌های غیرعادی منجر گردد. اگر این حالت مکرراً تکرار شود یا با ناراحتی همراه باشد، بهتر است با پزشک مشورت کنید تا علت دقیق بررسی شود.

رؤیا دیدن

در حالت خواب، بدن معمولاً کمترین ضربان قلب خود را تجربه می‌کند که معمولاً بین ۵۰ تا ۶۰ ضربه در دقیقه است. اما زمانی که فرد رؤیا می‌بیند، تغییراتی در ریتم تنفس و ضربان قلب ایجاد می‌شود و ممکن است این علائم افزایش یابند. این افزایش ضربان قلب معمولاً در دوران خواب‌های عمیق و هنگام بروز استرس یا هیجان در رؤیاها مشاهده می‌شود.

سکوت و آرامش شب

ممکن است در طول روز نیز تپش قلب را تجربه کرده باشید، اما به دلیل شلوغی و فعالیت‌های روزمره و تمرکز بر مسائل دیگر، متوجه افزایش ضربان قلبتان نشوید. اما وقتی در تخت دراز کشیده‌اید و در حالت آرامش قرار دارید، به دلیل نبود حواس‌پرتی، بیشتر به تغییرات بدن خود توجه می‌کنید و در این شرایط اگر تپش قلب رخ دهد، بیشتر آن را احساس خواهید کرد.

محرک‌های تپش قلب شبانه

عوامل مختلفی می‌توانند تپش قلب شبانه را تحریک کنند و باعث بروز آن شوند. برخی از این عوامل عبارتند از:

  • محرک‌هایی مانند کافئین، نیکوتین، برخی داروها و مواد مخدر مثل کوکائین یا آمفتامین
  • بیماری‌هایی مانند کم‌خونی، فشار خون پایین، قند خون پایین و مشکلات تیروئیدی
  • مصرف شکلات
  • مصرف الکل
  • خستگی یا کم‌خوابی
  • اضطراب و افسردگی
  • استرس
  • تب
  • تغییرات فیزیولوژیکی مانند بارداری، یائسگی یا دوران قاعدگی

تپش قلب شبانه چه زمانی خطرناک است؟

در بسیاری از افراد سالم، تپش قلب شبانه معمولاً نگران‌کننده نیست؛ اما اگر مشکلات زمینه‌ای مانند بیماری‌های قلبی و عروقی یا پرکاری تیروئید دارید یا اگر تپش قلب شبانه با علائم زیر همراه است، بهتر است به پزشک مراجعه کنید:

  • تنگی نفس
  • بیهوشی یا غش کردن
  • درد در قفسه سینه
  • احساس گیجی یا سرگیجه

تپش قلب و اضطراب

اضطراب یکی از علل شایع تپش قلب است. این احساس طبیعی است که بسیاری از ما در موقعیت‌های مختلف زندگی تجربه می‌کنیم. علائم و اثرات اضطراب معمولاً مرتبط با منبع آن نیستند؛ به عنوان مثال، ترس از سخنرانی در جمع، اضطراب قبل از عمل جراحی یا استرس ناشی از مصاحبه‌ی کاری می‌توانند تأثیر مشابهی بر بدن بگذارند. شایع‌ترین علائم اضطراب شامل افزایش ضربان قلب، بالا رفتن فشارخون، و تنفس سریع و سطحی هستند.

اضطراب ممکن است با برخی عوامل خطر همراه باشد و خطرات جدی برای فرد ایجاد کند:

  • تاکی‌کاردی (تپش قلب بالا): اضطراب می‌تواند ضربان قلب را به طور قابل توجهی افزایش دهد. در شرایط نادر و شدید، اضطراب می‌تواند ضربان قلب را به حدی بالا ببرد که خطر سکته یا ایست قلبی را ایجاد کند.
  • افزایش فشارخون: استرس و فشارخون بالا می‌توانند به عروق کرونری قلب فشار وارد کنند و به مرور باعث ضعف و تضعیف ماهیچه‌های قلبی شوند، که این امر می‌تواند منجر به ایست قلبی شود.

چه افرادی بیشتر در معرض تپش قلب هستند؟

برخی عوامل می‌توانند احتمال بروز تپش قلب را افزایش دهند. این عوامل ممکن است به دلیل محرک‌های خارجی یا شرایط و بیماری‌های خاص در بدن ایجاد شوند:

  • سن
  • ژنتیک و سابقه خانوادگی ابتلا به تپش قلب
  • اختلالات تیروئیدی
  • مشکلات قلبی و عروقی
  • اضطراب و استرس
  • مصرف زیاد الکل یا کافئین
  • فشارخون بالا
  • مشکلات روانی مانند استرس و ناراحتی
  • استعمال سیگار
  • مصرف برخی داروها، مانند داروهای ضد افسردگی یا محرک‌هایی مانند آمفتامین‌ها

چرا تپش قلب خطرناک است؟

در بیشتر مواقع، تپش قلب به دلیل محرک‌های بی‌خطر یا کم‌خطر مانند مصرف زیاد کافئین یا احساس ترس و هیجان رخ می‌دهد. در این شرایط، تپش قلب معمولاً به‌طور طبیعی و سریع برطرف می‌شود و خطر خاصی ندارد.

اما اگر تپش قلب با شدت زیاد و به‌طور مکرر رخ می‌دهد، لازم است به پزشک مراجعه کنید؛ زیرا تپش قلب می‌تواند مشکلات جدی‌تری ایجاد کند و حتی خطرات جانی به همراه داشته باشد. برخی از خطرات احتمالی تپش قلب شامل موارد زیر است:

  • ایست قلبی
  • نارسایی قلبی
  • سکته قلبی و در مواردی مرگ

کلام آخر

علت تپش قلب هرچه که باشد، باید مورد بررسی قرار گیرد؛ زیرا ضربان قلب بالا می‌تواند نشان‌دهنده وجود بیماری‌های زمینه‌ای دیگر باشد که به‌مرورزمان می‌تواند سلامت شما را تهدید کند. اگر به تپش قلب مبتلا هستید، به‌ویژه اگر این وضعیت با علائمی همچون تنگی نفس همراه باشد، بهتر است در اسرع وقت با پزشک مشورت کنید.

تپش قلب

بیمارستان مجازی ایران با هدف ارائه خدمات پزشکی به صورت آنلاین و در دسترس برای تمام افراد، در تلاش است تا با کمترین هزینه و سریع‌ترین زمان ممکن، خدمات درمانی را به شما ارائه دهد. این بیمارستان مجازی با استفاده از فناوری‌های پیشرفته، قادر است تا با بهترین کیفیت، مشاوره‌ها و درمان‌های پزشکی را به شما ارائه کند. با تیمی از پزشکان متخصص و کارشناسان پزشکی، بیمارستان مجازی ایران به شما این امکان را می‌دهد که بدون نیاز به مراجعه حضوری، در اسرع وقت و با صرفه‌جویی در هزینه‌ها، از خدمات پزشکی بهره‌مند شوید.

این خدمات شامل مشاوره آنلاین با پزشکان متخصص، دریافت نسخه‌های پزشکی، بررسی علائم بیماری‌ها، و پیگیری‌های درمانی به صورت مجازی است که می‌توانید از هر کجا و در هر زمان از آن استفاده کنید. بیمارستان مجازی ایران به شما کمک می‌کند تا با کاهش هزینه‌ها و زمان مورد نیاز برای درمان، به راحتی به مراقبت‌های بهداشتی دسترسی پیدا کنید. هدف اصلی این بیمارستان، فراهم آوردن خدمات بهداشتی با کیفیت بالا و دسترسی آسان به مراقبت‌های پزشکی برای همه افراد است.

25 فروردین 1404 0 دیدگاه

علل ایجاد زانو یا پای پرانتزی چیست؟

زانو یا پای پرانتزی که از نظر پزشکی با اصطلاح «ژنوواروم» شناخته می‌شود، نوعی ناهنجاری اسکلتی است که در آن پاها از ناحیه زانو به سمت بیرون خم شده و ظاهری شبیه پرانتز ایجاد می‌کنند. این وضعیت هم در کودکان و هم در بزرگسالان دیده می‌شود. در این مقاله از بیمارستان مجازی ایران، با دلایل ایجاد این عارضه، روش‌های تشخیص و راهکارهای درمانی آن آشنا می‌شوید.

پای پرانتزی

0912-020-1734

در بیمارستان مجازی ایران، کیفیت، سرعت و تخصص اولویت‌های ما هستند.

به ما اعتماد کنید و از خدمات بی‌نظیر ما بهره‌مند شوید.

پای پرانتزی یا ژنوواروم چیست؟

پای پرانتزی یا زانوی پرانتزی که در اصطلاح پزشکی «ژنوواروم» نام دارد، نوعی ناهنجاری در ساختار اسکلتی بدن است که در آن زانوها به سمت بیرون انحراف پیدا می‌کنند و فاصله‌ی بین آن‌ها بیش از حد طبیعی می‌شود. این عارضه ممکن است در هر سنی بروز کند، اما بیشتر در نوزادان و کودکان دیده می‌شود و شیوع آن در این گروه سنی بالاتر است.پ

در حالت طبیعی، زمانی که فرد ایستاده و مچ هر دو پا به یکدیگر چسبیده است، زانوها یا با یکدیگر تماس دارند یا فاصله‌ی بسیار کمی بین آن‌ها وجود دارد. اما در افراد مبتلا به زانوی پرانتزی، این فاصله بین زانوها به‌طور غیرعادی زیاد می‌شود، به‌طوری‌که فرم پاها از روبرو حالتی شبیه به دو پرانتز باز ( ) پیدا می‌کند.

علل ایجاد پا یا زانوی پرانتزی

تقریباً تمامی نوزادان هنگام تولد با حالتی از پای پرانتزی به دنیا می‌آیند. در این وضعیت، کف پاها به سمت یکدیگر قرار دارند، استخوان‌های ران و ساق به بیرون انحنا دارند و بین زانوها فاصله‌ای دیده می‌شود. طی سال اول زندگی، با رشد طبیعی کودک، پاها به‌تدریج صاف می‌شوند، زانوها به هم نزدیک‌تر می‌گردند و کف پاها رو به پایین قرار می‌گیرند.

با این حال، در برخی کودکان حالت پرانتزی پاها ادامه پیدا می‌کند و برطرف نمی‌شود. این موضوع ممکن است ناشی از برخی بیماری‌ها یا اختلالات زمینه‌ای باشد.

علت زانوی پرانتزی در کودکان

در برخی موارد، زانوی پرانتزی یک اختلال مادرزادی به شمار می‌آید. در این حالت، نحوه قرارگیری پاهای جنین در رحم باعث می‌شود نوزاد پس از تولد با زانوهایی در حالت پرانتزی متولد شود. ممکن است این وضعیت هنگام شروع راه رفتن کودک کمی بیشتر دیده شود یا تشدید شود، اما معمولاً با رشد طبیعی و مرور زمان بهبود پیدا می‌کند. در اغلب کودکان، این مشکل تا سن سه تا چهار سالگی به‌طور کامل برطرف می‌شود.

زانوی پرانتزی در کودکان ممکن است به دلایل مختلفی ایجاد شود، از جمله:

  • راشیتیسم (نرمی استخوان): کمبود ویتامین D می‌تواند باعث ضعف استخوان‌ها و تغییر شکل آن‌ها از جمله خم شدن پاها شود.
  • بیماری بلانت: یک اختلال رشد در استخوان ساق پا که باعث انحراف زانوها به سمت بیرون می‌شود.
  • آسیب‌دیدگی در ناحیه زانو: ضربه یا آسیب‌های شدید به زانو می‌تواند موجب تغییر در نحوه رشد استخوان‌ها و بروز حالت پرانتزی در پاها شود.

علت زانوی پرانتزی در بزرگسالان

زانوی پرانتزی در بزرگسالان ممکن است به‌دلیل آرتروز یا فرسایش مفصل زانو ایجاد شود. در این شرایط، غضروف‌ها و استخوان‌های اطراف مفصل به‌تدریج تخریب می‌شوند. اگر این فرسایش بیشتر در بخش داخلی مفصل زانو رخ دهد، می‌تواند باعث تغییر شکل استخوان ساق پا و ایجاد حالت پرانتزی در پاها شود.

علت پای پرانتزی

عوارض زانوی پرانتزی

اگر زانوی پرانتزی درمان نشود، ممکن است به مشکلاتی مانند درد مداوم، بدشکلی بیشتر پاها، ناپایداری مفصل زانو و بروز تدریجی آرتروز منجر شود. در کودکان، این اختلال می‌تواند روی نحوه راه رفتن و دویدن تأثیر بگذارد و تحرک آن‌ها را محدود کند. درمان به‌موقع زانوی پرانتزی می‌تواند عملکرد حرکتی زانو را بهبود ببخشد، از درد جلوگیری کند و روند آسیب به مفصل زانو را کندتر کند.

تشخیص پای پرانتزی

از آن‌جایی که زانوی پرانتزی معمولاً از طریق ظاهر پاها قابل تشخیص است، شناسایی اولیه این عارضه نسبتاً ساده است. پزشک در ویزیت بالینی، میزان انحراف زانوها و علت احتمالی آن را بررسی می‌کند. در طی معاینه، ممکن است طول پا اندازه‌گیری شود و الگوی راه رفتن بیمار نیز مورد ارزیابی قرار گیرد.

برای تشخیص دقیق‌تر، پزشک ممکن است تصویربرداری با اشعه ایکس یا سایر روش‌های تصویربرداری را برای بررسی ساختار استخوان‌ها تجویز کند. همچنین، در صورتی که احتمال ابتلا به بیماری‌هایی مانند راشیتیسم مطرح باشد، ممکن است آزمایش خون نیز انجام شود.

روش‌های درمان پای پرانتزی

روش درمان زانوی پرانتزی بسته به سن فرد، علت زمینه‌ای و شدت انحراف متفاوت است. در بیشتر موارد، کودکان مبتلا به این عارضه نیازی به درمان خاص یا مداخله جراحی ندارند. معمولاً پزشک تنها با بررسی‌های منظم، وضعیت رشد و اصلاح طبیعی زانوها را تحت نظر می‌گیرد و روند بهبود را پیگیری می‌کند.

در صورتی که زانوی پرانتزی به دلیل یک بیماری زمینه‌ای باشد یا با گذر زمان بهبود نیابد، پزشک ممکن است یکی از روش‌های درمانی زیر را پیشنهاد دهد:

درمان پای پرانتزی با بریس

بریس‌های مخصوص برای درمان پاهای پرانتزی اغلب برای کودکان و خردسالان توصیه می‌شوند و تاثیر کمتری در بزرگسالان دارند. استفاده منظم از این بریس‌ها می‌تواند به مرور زمان باعث اصلاح زانوی پرانتزی شود. معمولاً کودکان باید زانوبند را تا زمانی که وضعیت زانویشان بهبود یابد، به طور مداوم بپوشند.

درمان با جراحی

در کودکانی که زانوی پرانتزی ناشی از بیماری‌هایی مانند راشیتیسم یا بیماری بلانت است، ممکن است پزشک به جراحی برای بهبود رشد استخوان درشت نی یا اصلاح موقعیت استخوان‌ها نیاز پیدا کند.

برای افراد میانسال یا سالمندانی که به علت آرتریت شدید دچار زانوی پرانتزی شده‌اند، معمولاً درمان این عارضه از طریق جراحی تعویض مفصل زانو انجام می‌شود. اما در افراد جوان‌تر، به ویژه کسانی که در دهه‌های ۲۰، ۳۰ یا ۴۰ زندگی خود به زانوی پرانتزی مبتلا شده‌اند، پزشک ممکن است از روش‌هایی مانند جراحی اصلاح پای پرانتزی یا استئوتومی برای درمان این مشکل استفاده کند.

درمان با فیزیوتراپی و ورزش

به نظر می‌رسد ورزش‌هایی که عضلات لگن، باسن و ران پا را تقویت می‌کنند، می‌توانند در اصلاح زانوی پرانتزی تأثیر مثبتی داشته باشند. تمریناتی مانند اسکات و لانژ که به تقویت عضلات همسترینگ و کشاله ران کمک می‌کنند، از جمله این ورزش‌ها هستند. این نوع تمرینات می‌توانند باعث بهبود استحکام و تعادل در ناحیه زانو شده و در نهایت به کاهش شدت زانوی پرانتزی کمک کنند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

نوزادان هنگام تولد به طور طبیعی زانوی پرانتزی دارند که معمولاً در طول سال اول زندگی بهبود می‌یابد. اگر این وضعیت پس از سال اول برطرف نشود، درمان معمولاً تا سال دوم آغاز نمی‌شود، اما کودک تحت نظر پزشک قرار می‌گیرد. درمان اغلب پس از سه سالگی شروع می‌شود.

در بزرگسالان، زانوی پرانتزی می‌تواند نتیجه برخی بیماری‌ها مانند التهاب مفاصل (آرتریت) باشد. اگر به آرتریت مبتلا هستید یا احساس می‌کنید که زانوهایتان از هم فاصله گرفته‌اند، بهتر است با یک متخصص ارتوپدی مشورت کنید.

کلام آخر 

پاهای پرانتزی در سنین پایین معمولاً با روش‌های اصلاحی درمان می‌شوند، اما درمان این مشکل در بزرگسالان ممکن است به جراحی نیاز داشته باشد، زیرا اغلب در بزرگسالان این عارضه ناشی از مشکلات و بیماری‌های دیگر است. تشخیص زانوی پرانتزی معمولاً آسان است؛ اگر متوجه شده‌اید که هنگام ایستادن با پاهای جفت، زانوها از هم فاصله می‌گیرند، بهتر است با یک متخصص ارتوپدی مشورت کنید.

پای پرانتزی

بیمارستان مجازی ایران با هدف ارائه خدمات پزشکی به صورت آنلاین و در دسترس برای تمام افراد، در تلاش است تا با کمترین هزینه و سریع‌ترین زمان ممکن، خدمات درمانی را به شما ارائه دهد. این بیمارستان مجازی با استفاده از فناوری‌های پیشرفته، قادر است تا با بهترین کیفیت، مشاوره‌ها و درمان‌های پزشکی را به شما ارائه کند. با تیمی از پزشکان متخصص و کارشناسان پزشکی، بیمارستان مجازی ایران به شما این امکان را می‌دهد که بدون نیاز به مراجعه حضوری، در اسرع وقت و با صرفه‌جویی در هزینه‌ها، از خدمات پزشکی بهره‌مند شوید.

این خدمات شامل مشاوره آنلاین با پزشکان متخصص، دریافت نسخه‌های پزشکی، بررسی علائم بیماری‌ها، و پیگیری‌های درمانی به صورت مجازی است که می‌توانید از هر کجا و در هر زمان از آن استفاده کنید. بیمارستان مجازی ایران به شما کمک می‌کند تا با کاهش هزینه‌ها و زمان مورد نیاز برای درمان، به راحتی به مراقبت‌های بهداشتی دسترسی پیدا کنید. هدف اصلی این بیمارستان، فراهم آوردن خدمات بهداشتی با کیفیت بالا و دسترسی آسان به مراقبت‌های پزشکی برای همه افراد است.

22 فروردین 1404 0 دیدگاه

ضربان قلب پایین خطرناک چند است؟

ضربان قلب پایین ممکن است به دلایل مختلفی رخ دهد. برخی افراد به‌طور طبیعی ضربان قلب پایین‌تری دارند، اما در برخی موارد، ضربان قلب پایین می‌تواند نشانه‌ای از یک مشکل جدی باشد. در این مقاله از بیمارستان مجازی ایران، علل ضربان قلب پایین و روش‌های درمان آن را بررسی خواهیم کرد.

ضربان قلب پایین

0912-020-1734

در بیمارستان مجازی ایران، کیفیت، سرعت و تخصص اولویت‌های ما هستند.

به ما اعتماد کنید و از خدمات بی‌نظیر ما بهره‌مند شوید.

ضربان قلب پایین چیست؟

برادیکاردی، یا ضربان قلب پایین، به وضعیتی گفته می‌شود که ضربان قلب کمتر از حد طبیعی باشد. در حالت استراحت، ضربان قلب معمولاً بین ۶۰ تا ۱۰۰ ضربه در دقیقه است. هنگامی که ضربان قلب در حالت استراحت کمتر از ۶۰ ضربه در دقیقه باشد، فرد به برادیکاردی مبتلا است.

اگر ضربان قلب پایین باعث کاهش جریان خون از قلب به سایر بخش‌های بدن شود، ممکن است مشکلات جدی برای فرد ایجاد کند. در برخی افراد، ضربان قلب پایین بدون علائم یا عوارض خاصی وجود دارد.

 علت پایین بودن ضربان قلب چیست؟

علت پایین بودن ضربان قلب گاهی اوقات مشخص نمی‌شود، اما دلایل شایع آن شامل موارد زیر است:

  • افزایش سن
  • مشکلات گره سینوسی قلب
  • بیماری‌های التهابی قلب مانند پریکاردیت و آندوکاردیت
  • بیماری‌های قلبی مادرزادی
  • افزایش فشار داخل جمجمه به دلیل آسیب به سر
  • حمله قلبی
  • آپنه انسدادی خواب
  • کم‌کاری تیروئید
  • مصرف برخی داروها مانند مسدودکننده‌های گیرنده بتا یا مسدودکننده‌های کانال کلسیمی

ضربان قلب پایین فیزیولوژیک

زمانی که برادیکاردی علائمی ایجاد نکند، به آن ضربان قلب پایین فیزیولوژیک گفته می‌شود. علل شایع کاهش ضربان قلب فیزیولوژیک عبارت‌اند از:

  • تمرینات ورزشی شدید و سنگین
  • فشار به سینوس کاروتید (مثل بستن محکم یقه لباس)
  • سرفه یا استفراغ
  • قرار گرفتن ناگهانی در معرض هوای سرد
  • کاهش دمای بدن
  • فشار هنگام دفع مدفوع

علائم ضربان قلب پایین

علامت اصلی ضربان قلب پایین، ضربان قلب پایین به کمتر از ۶۰ ضربه در دقیقه است. این افت ضربان قلب موجب کاهش اکسیژن‌رسانی به مغز و سایر اندام‌ها می‌شود و می‌تواند علائم زیر را به دنبال داشته باشد:

  • سرگیجه
  • ضعف و خستگی
  • تنگی نفس
  • درد قفسه سینه
  • مشکلات حافظه
  • غش
  • خستگی زودهنگام در زمان فعالیت بدنی

اگر علائم شما شدید است، بلافاصله به اورژانس مراجعه کنید. در صورتی که علائم خفیف باشد، بهتر است با یک پزشک متخصص قلب و عروق مشورت کنید.

 چگونه میزان ضربان قلب را به کمک اعداد متوجه شویم؟

شما می‌توانید ضربان قلب خود را به راحتی اندازه‌گیری کنید. برای این کار، ابتدا انگشت خود را روی سرخرگ رادیال در مچ دست قرار دهید. سپس در حالت استراحت، تعداد ضربات قلب را برای مدت یک دقیقه بشمارید.

برای اندازه‌گیری ضربان قلب، علاوه بر مچ دست، می‌توانید از سایر نقاط بدن نیز استفاده کنید. این نقاط عبارتند از: شریان کاروتید در گردن، شریان استخوان ران در کشاله ران، و شریان‌های تیبیال خلفی و دورسالیس پدیس در پاها.

محدوده طبیعی ضربان قلب در افراد مختلف به شرح زیر است:

  • ضربان قلب بزرگسالان در حالت استراحت معمولاً بین ۶۰ تا ۱۰۰ ضربه در دقیقه است.
  • ورزشکاران یا افرادی که داروهای خاص مصرف می‌کنند، ممکن است ضربان قلب پایین‌تری نسبت به افراد معمولی داشته باشند.
  • برای کودکان ۱ تا ۱۲ سال، ضربان قلب طبیعی بین ۸۰ تا ۱۲۰ ضربه در دقیقه است.
  • برای نوزادان ۱ تا ۱۲ ماهه، ضربان قلب طبیعی معمولاً بین ۱۰۰ تا ۱۷۰ ضربه در دقیقه است.

تشخیص

تشخیص ضربان قلب پایین معمولاً با گرفتن شرح‌حال و انجام معاینه فیزیکی انجام می‌شود. پزشک می‌تواند ضربان قلب را با استفاده از گوشی پزشکی گوش دهد. نوار قلب یک روش ساده و غیرتهاجمی برای بررسی فعالیت الکتریکی قلب است.

اگر ریتم غیرطبیعی قلب به‌طور متناوب مشاهده شود، ممکن است برای پایش ضربان قلب بیمار در شرایط مختلف از دستگاه هولتر استفاده شود. بسته به علائم بیمار و نتایج سایر آزمایش‌ها، ممکن است اکوکاردیوگرافی نیز انجام شود. تست ورزش یکی دیگر از روش‌های تشخیصی است که میزان ضربان قلب را حین فعالیت بدنی اندازه‌گیری می‌کند.

ضربان قلب پایین

عوارض پایین بودن ضربان قلب پایین

اگر ضربان قلب پاییندرمان نشود، می‌تواند منجر به عوارضی همچون غش و ازحال‌رفتن‌های مکرر، خون‌رسانی ناکافی، نارسایی قلبی، حمله قلبی یا حتی مرگ ناگهانی شود. به همین دلیل، در صورت مشاهده علائم کاهش ضربان قلب، ضروری است که حتماً به متخصص قلب مراجعه کرده و از بروز عوارض احتمالی پیشگیری کنید.

فشار خون بالا و ضربان قلب پایین نشانه چیست؟

برای درک بهتر ارتباط بین نبض و فشار خون، می‌توان نبض را به‌عنوان یک سیستم الکتریکی و فشار خون را به‌عنوان یک سیستم لوله‌کشی تصور کرد. نبض حاصل تکانه‌های الکتریکی است که از قلب منشأ می‌گیرند و موجب انقباض دهلیزها و بطن‌ها می‌شوند و در نتیجه، قلب می‌تپد.

ضربان قلب می‌تواند در پاسخ به عواملی مانند فعالیت بدنی، استرس یا هیجان افزایش یابد، و در مقابل، در حالت استراحت یا کم‌تحرکی کاهش پیدا کند.

نبض وظیفه به حرکت درآوردن خون در سیستم گردش خون را دارد. اگر رگ‌ها باز و بدون مانع باشند، خون به‌راحتی جریان می‌یابد؛ اما در صورت وجود تنگی یا انسداد در رگ‌ها، فشار بیشتری برای عبور خون لازم است که این مسئله باعث افزایش فشار خون می‌شود.

درمان ضربان قلب پایین

درمان برادیکاردی یا کاهش ضربان قلب بسته به علت اصلی آن متفاوت است. به‌عنوان‌مثال، اگر افت ضربان قلب به دلیل کم‌کاری تیروئید باشد، درمان اختلال تیروئیدی می‌تواند مشکل ضربان قلب را نیز برطرف کند.

در برخی موارد، مصرف داروهایی مانند مسدودکننده‌های بتا که برای کنترل عملکرد قلب تجویز می‌شوند، ممکن است موجب ضربان قلب پایین شود. در چنین شرایطی، پزشک ممکن است دوز دارو را کاهش داده یا آن را با داروی دیگری جایگزین کند.

اگر اقدامات دارویی پاسخگو نباشند و ضربان قلب پایین عملکرد اندام‌های حیاتی مانند مغز را مختل کند، ممکن است نیاز به استفاده از دستگاه ضربان‌ساز قلبی (پیس‌میکر) باشد تا ریتم طبیعی قلب حفظ شود.

چکار کنم که ضربان قلبم پایین نیاد؟

پیشگیری از بیماری‌های قلبی یکی از مؤثرترین راهکارها برای جلوگیری از ضربان قلب پایین است. اگر به بیماری قلبی مبتلا هستید، حتماً تحت نظر متخصص قلب باشید تا از بروز عوارضی مانند افت ضربان قلب جلوگیری شود.

برخی از اقدامات مؤثر در پیشگیری و مدیریت مشکلات قلبی و برادیکاردی عبارت‌اند از:

  • داشتن فعالیت بدنی منظم و پیروی از رژیم غذایی سالم
  • حفظ وزن در محدوده‌ی ایده‌آل
  • کنترل فشارخون و سطح کلسترول در محدوده نرمال
  • ترک مصرف دخانیات
  • مدیریت استرس با استفاده از روش‌های آرام‌سازی و مراقبه
  • مراجعه منظم به پزشک برای بررسی وضعیت قلب و عروق

کلام آخر

گاهی ضربان قلب پایین بدون علائم خاصی رخ می‌دهد و مشکلی ایجاد نمی‌کند؛ اما در صورتی که این وضعیت ادامه‌دار باشد، ممکن است به‌مرور زمان جریان خون‌رسانی به اندام‌ها را مختل کرده و باعث بروز آسیب‌های جدی و غیرقابل‌جبران به قلب، مغز و سایر ارگان‌های حیاتی شود. در موارد شدید، حتی ممکن است خطراتی برای جان فرد به همراه داشته باشد.

ضربان قلب پایین

بیمارستان مجازی ایران با هدف ارائه خدمات پزشکی به صورت آنلاین و در دسترس برای تمام افراد، در تلاش است تا با کمترین هزینه و سریع‌ترین زمان ممکن، خدمات درمانی را به شما ارائه دهد. این بیمارستان مجازی با استفاده از فناوری‌های پیشرفته، قادر است تا با بهترین کیفیت، مشاوره‌ها و درمان‌های پزشکی را به شما ارائه کند. با تیمی از پزشکان متخصص و کارشناسان پزشکی، بیمارستان مجازی ایران به شما این امکان را می‌دهد که بدون نیاز به مراجعه حضوری، در اسرع وقت و با صرفه‌جویی در هزینه‌ها، از خدمات پزشکی بهره‌مند شوید.

این خدمات شامل مشاوره آنلاین با پزشکان متخصص، دریافت نسخه‌های پزشکی، بررسی علائم بیماری‌ها، و پیگیری‌های درمانی به صورت مجازی است که می‌توانید از هر کجا و در هر زمان از آن استفاده کنید. بیمارستان مجازی ایران به شما کمک می‌کند تا با کاهش هزینه‌ها و زمان مورد نیاز برای درمان، به راحتی به مراقبت‌های بهداشتی دسترسی پیدا کنید. هدف اصلی این بیمارستان، فراهم آوردن خدمات بهداشتی با کیفیت بالا و دسترسی آسان به مراقبت‌های پزشکی برای همه افراد است.

19 فروردین 1404 0 دیدگاه

آیا مصرف الکل باعث تشکیل سنگ کلیه میشود؟

الکل و سنگ کلیه چه ارتباطی با هم دارند؟ آیا مصرف الکل می‌تواند خطر تشکیل سنگ کلیه را افزایش دهد؟ مصرف طولانی‌مدت الکل می‌تواند به کلیه‌ها آسیب برساند و خطر ابتلا به بیماری‌های کلیوی را افزایش دهد. این موضوع می‌تواند باعث ایجاد شرایطی شود که تشکیل سنگ کلیه را تسهیل کند.

آیا مصرف الکل باعث تشکیل سنگ کلیه میشود؟

0912-020-1734

در بیمارستان مجازی ایران، کیفیت، سرعت و تخصص اولویت‌های ما هستند.

به ما اعتماد کنید و از خدمات بی‌نظیر ما بهره‌مند شوید.

انواع سنگ کلیه

سنگ‌های کلیه بلورهایی هستند که از رسوب مواد موجود در ادرار به وجود می‌آیند. هنگامی که بدن با افزایش مواد زائد و کمبود مایعات روبه‌رو می‌شود، این مواد در ادرار با هم ترکیب شده و بلورهایی تشکیل می‌دهند که به آن‌ها سنگ کلیه گفته می‌شود.

چهار نوع اصلی سنگ کلیه عبارتند از:

  1. سنگ کلیه اگزالات کلسیم: این نوع سنگ، شایع‌ترین نوع سنگ کلیه است و معمولاً ناشی از کمبود کلسیم یا کم‌آبی بدن می‌باشد.
  2. سنگ کلیه اسید اوریک: این نوع سنگ معمولاً به دلیل مصرف زیاد پورین‌ها، که از اجزای سازنده بازهای آلی هستند، به وجود می‌آید.
  3. سنگ کلیه سیستین: این نوع سنگ نادر بوده و بیشتر به صورت ارثی منتقل می‌شود.
  4. سنگ کلیه استروویت: این نوع سنگ معمولاً به دلیل عفونت‌های دستگاه ادراری ایجاد می‌شود و شیوع کمتری دارد.

ارتباط الکل و سنگ کلیه

اگرچه هیچ ارتباط مستقیم و قطعی بین مصرف الکل و تشکیل سنگ کلیه مشاهده نشده است، اما الکل می‌تواند از طریق چندین مکانیزم خطر بروز سنگ کلیه را افزایش دهد. الکل، به ویژه جو و غلات، مقادیر زیادی پورین دارد. پورین‌ها ترکیبات شیمیایی هستند که می‌توانند به تشکیل سنگ‌های کلیه اسید اوریک منجر شوند. معمولاً اسید اوریک از طریق ادرار دفع می‌شود، اما تجمع بیش از حد پورین‌ها در بدن می‌تواند باعث افزایش سطح اسید اوریک و در نهایت تشکیل سنگ کلیه شود.

کمبود آب در بدن نیز عامل مهمی در تشکیل سنگ‌های کلیه است. کم‌آبی بدن موجب غلظت بیشتر ادرار می‌شود که این امر احتمال تشکیل بلورهای مواد مختلف از جمله سنگ‌های اگزالات کلسیم را افزایش می‌دهد. از آنجا که الکل به عنوان یک دیورتیک عمل می‌کند، می‌تواند باعث کم‌آب شدن بدن شود و در نتیجه احتمال تشکیل سنگ کلیه را بیشتر کند.

به گفته دانشگاه جان هاپکینز، اضافه وزن، چه کم باشد چه زیاد، می‌تواند به طور چشمگیری خطر تشکیل سنگ کلیه را افزایش دهد. مصرف الکل می‌تواند باعث افزایش وزن شده و زمینه‌ساز چاقی باشد که خود عاملی برای افزایش احتمال تشکیل سنگ کلیه است.

از کجا بفهمیم سنگ کلیه داریم؟

برای تشخیص سنگ کلیه، آشنایی با علائم و نشانه‌های آن ضروری است. حتی یک سنگ کوچک به اندازه دانه شن می‌تواند درد شدید و علائم قابل توجهی ایجاد کند که معمولاً پس از تشکیل سنگ آغاز می‌شود. هنگامی که سنگ باعث انسداد یا تحریک می‌شود، علائم زیر ممکن است ظاهر شوند:

  • خون در ادرار (تغییر رنگ ادرار)
  • تب
  • حالت تهوع
  • درد شدید در ناحیه پایین کمر
  • درد شدید در ناحیه شکم
  • بوی بد ادرار
  • کدر شدن ادرار
  • لرز

اگر هر یک از این علائم را تجربه کردید، فوراً با پزشک خود مشورت کنید. پزشک ممکن است آزمایشاتی برای تشخیص نوع سنگ کلیه تجویز کند. تشخیص زودهنگام سنگ کلیه بسیار حائز اهمیت است، زیرا اگر درمان نشود، ممکن است به بیماری مزمن کلیه منجر شود.

کلام آخر

آیا مصرف الکل باعث تشکیل سنگ کلیه میشود؟

بیمارستان مجازی ایران با هدف ارائه خدمات پزشکی به صورت آنلاین و در دسترس برای تمام افراد، در تلاش است تا با کمترین هزینه و سریع‌ترین زمان ممکن، خدمات درمانی را به شما ارائه دهد. این بیمارستان مجازی با استفاده از فناوری‌های پیشرفته، قادر است تا با بهترین کیفیت، مشاوره‌ها و درمان‌های پزشکی را به شما ارائه کند. با تیمی از پزشکان متخصص و کارشناسان پزشکی، بیمارستان مجازی ایران به شما این امکان را می‌دهد که بدون نیاز به مراجعه حضوری، در اسرع وقت و با صرفه‌جویی در هزینه‌ها، از خدمات پزشکی بهره‌مند شوید.

این خدمات شامل مشاوره آنلاین با پزشکان متخصص، دریافت نسخه‌های پزشکی، بررسی علائم بیماری‌ها، و پیگیری‌های درمانی به صورت مجازی است که می‌توانید از هر کجا و در هر زمان از آن استفاده کنید. بیمارستان مجازی ایران به شما کمک می‌کند تا با کاهش هزینه‌ها و زمان مورد نیاز برای درمان، به راحتی به مراقبت‌های بهداشتی دسترسی پیدا کنید. هدف اصلی این بیمارستان، فراهم آوردن خدمات بهداشتی با کیفیت بالا و دسترسی آسان به مراقبت‌های پزشکی برای همه افراد است.

16 فروردین 1404 0 دیدگاه

انواع قرص افزایش میل جنسی زنان

قرص افزایش میل جنسی زنان یکی از موضوعات مورد توجه در صنعت داروسازی هستند که شرکت‌های دارویی سال‌هاست در تلاشند تا داروهایی مؤثر در این زمینه تولید کنند. قرص افزایش میل جنسی زنان به‌ویژه برای زنانی که با مشکلاتی مانند کاهش میل جنسی یا مشکلات ارگاسمی مواجه هستند، طراحی شده‌اند. هدف از تولید این داروها کمک به بهبود تجربه جنسی و افزایش رضایت در روابط جنسی است.

در این مقاله، به بررسی انواع قرص افزایش میل جنسی زنان، عوارض احتمالی ناشی از مصرف آن‌ها و نحوه استفاده صحیح از این داروها خواهیم پرداخت. مصرف این قرص‌ها به دلیل ویژگی‌های خاص بدن زنان، نیازمند آگاهی و مشورت با پزشک است. از این‌رو، قبل از مصرف هر نوع دارویی برای افزایش میل جنسی، ضروری است که فرد علت کاهش میل جنسی خود را مشخص کرده و از یک پزشک متخصص مشورت بگیرد تا از مشکلات احتمالی جلوگیری شود.

قرص افزایش میل جنسی زنان

0912-020-1734

در بیمارستان مجازی ایران، کیفیت، سرعت و تخصص اولویت‌های ما هستند.

به ما اعتماد کنید و از خدمات بی‌نظیر ما بهره‌مند شوید.

چه افرادی باید از قرص افزایش میل جنسی زنان استفاده کنند؟

اختلال ارگاسم در زنان می‌تواند ناشی از مشکلات جسمی، بیماری‌های مزمن، مسائل عاطفی یا مشکلات در ارتباط با همسر باشد؛ بنابراین، برای رفع آن باید ابتدا علت اصلی شناسایی و درمان شود.

در سایر موارد، این مشکل معمولاً با استفاده از دارو و قرص قابل درمان است. مصرف قرص‌ها می‌تواند میل جنسی و تجربه ارگاسم را بهبود بخشد، اما باید به یاد داشته باشید که ارگاسم تجربه‌ای منحصر به فرد برای هر فرد است و نباید خود را با دیگران مقایسه کنید. آگاهی از بدن و شناخت نحوه تحریک آن، نقش بسیار مهمی در افزایش کیفیت رابطه جنسی ایفا می‌کند.

معرفی انواع قرص افزایش میل جنسی زنان

در داروخانه‌ها انواع مختلفی ازقرص افزایش میل جنسی زنان موجود است که هرکدام عملکرد خاص خود را دارند. در این مقاله، به معرفی انواع مختلف این قرص‌ها می‌پردازیم. لازم به ذکر است که این مقاله صرفاً برای آشنایی شما با داروها تهیه شده است و ما مصرف آن‌ها را بدون مشورت پزشک توصیه نمی‌کنیم. برای استفاده از هر دارویی، حتماً با پزشک خود مشورت کنید.

تستوسترون

هورمون تستوسترون می‌تواند به عنوان یک گزینه برای افزایش میل جنسی زنان مورد استفاده قرار گیرد. این هورمون به‌ویژه برای زنانی مؤثر است که دچار کاهش شدید و ناگهانی سطح تستوسترون شده‌اند. به نظر می‌رسد مصرف این هورمون در زنانی که عمل برداشتن تخمدان را انجام داده‌اند، نه‌تنها به رفع مشکلات جسمی ناشی از کمبود تستوسترون کمک می‌کند، بلکه میل جنسی آن‌ها را نیز بهبود می‌بخشد.

لازم به ذکر است که میزان تستوسترون در بدن زنان به‌طور طبیعی بسیار کمتر از مردان است و مصرف هورمون‌هایی که مخصوص مردان طراحی شده‌اند، برای زنان توصیه نمی‌شود. افزایش سطح تستوسترون در بدن زنان می‌تواند مشکلاتی مانند بم شدن صدا، ضخیم شدن یا ریزش غیرعادی مو، افزایش چربی پوست، جوش و آکنه، کاهش حجم سینه و قاعدگی‌های نامنظم ایجاد کند.

استراتست

قرص استراتست ترکیبی از استروژن و تستوسترون خوراکی است که به‌طور معمول برای زنان یائسه تجویز می‌شود تا کاهش استروژن در دوران یائسگی جبران شود. این دارو توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) تأیید شده است. برخی از استراتست به‌عنوان یک قرص افزایش میل جنسی زنان استفاده می‌کنند. اگرچه هیچ مطالعه تأییدشده‌ای در مورد تأثیر استراتست بر میل جنسی زنان وجود ندارد، بسیاری از زنان آن را مؤثر می‌دانند.

از آنجا که استراتست نوعی هورمون‌درمانی محسوب می‌شود، مصرف آن باید تحت نظر پزشک انجام شود، مشابه مصرف تستوسترون.

ولبوترین

ولبوترین یک داروی ضدافسردگی شناخته‌شده است که به تأیید پزشکان رسیده و به‌عنوان دارویی برای افزایش میل جنسی زنان نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دارو از دو طریق می‌تواند مؤثر باشد:

اولین دلیل کاهش میل جنسی در زنان، مشکلات روحی مانند افسردگی است. مصرف ولبوترین می‌تواند با بهبود حال روحی فرد، به‌طور غیرمستقیم میل جنسی را افزایش دهد.

دومین روش اثربخشی ولبوترین مربوط به ترکیبات شیمیایی آن است. بسیاری از داروهای ضدافسردگی معمولاً در دسته‌ی مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین قرار می‌گیرند که ممکن است میل جنسی را کاهش دهند. با تغییر داروی ضدافسردگی از این دسته به ولبوترین، می‌توان اثرات منفی بر میل جنسی را کاهش یا از بین برد.

قرص فلیبانسرین (Addyi)

فلیبانسرین یک داروی ضدافسردگی است که به‌عنوان قرص افزایش میل جنسی زنان نیز شناخته می‌شود. این دارو در سال ۲۰۱۵ توسط FDA برای کمک به افزایش میل و تحریک جنسی در زنان یائسه تأیید شد. با این حال، فلیبانسرین ممکن است عوارضی مانند افزایش فشار خون و خطر ایست قلبی داشته باشد. به همین دلیل، مصرف آن باید با دقت و تحت نظر پزشک انجام شود. این دارو معمولاً به‌صورت روزانه و در هنگام خواب مصرف می‌شود.

برملانوتید (Vyleesi)

یکی دیگر از داروهایی که برای افزایش میل جنسی زنان و بهبود ارضا شدن آنها تجویز می‌شود، داروی برملانوتید است که به‌صورت تزریقی در دسترس است. این دارو به‌ویژه برای افزایش میل جنسی در زنان یائسه مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای اثربخشی بهتر، باید حداقل ۴۵ دقیقه قبل از شروع رابطه جنسی در عضله ران یا شکم تزریق شود.

مهم است که توجه داشته باشید در یک ماه نباید بیش از ۸ بار از این دارو استفاده شود.

آرژین مکس

از جمله داروهایی که اکثر پزشکان آن را تأیید می‌کنند، قرص آرژین مکس است. این قرص که حاوی ترکیبات گیاهی است، می‌تواند به‌عنوان مکملی برای افزایش میل جنسی زنان و بهبود عملکرد جنسی در بسیاری از افراد مؤثر واقع شود.

ویاگرا

ممکن است نام قرص ویاگرای زنان به گوش شما رسیده باشد و تمایل داشته باشید آن را امتحان کنید؛ اما باید بدانید که شرکت فایزر، تولیدکننده‌ی ویاگرا، تا کنون این محصول را در حدود سه هزار زن آزمایش کرده است و نتایج مثبتی حاصل نشده است. تفاوت‌های فیزیولوژیکی بین زنان و مردان، علاوه بر تفاوت در فرآیندهای تحریک و میل جنسی، باعث شده که ویاگرا نتواند به‌عنوان داروی مؤثر برای افزایش میل جنسی زنان عمل کند.

ژل روان کننده‌های و مرطوب کننده

یکی از دلایل عدم ارضا شدن زنان، خشکی واژن است. خشکی واژن می‌تواند باعث درد در حین رابطه جنسی شود و فرد به دلیل این درد قادر به تجربه ارگاسم نخواهد بود. برای رفع این مشکل، استفاده از ژل‌های روان‌کننده می‌تواند کمک‌کننده باشد و راحتی بیشتری در طول رابطه جنسی فراهم کند.

استروژن واژینال

کاهش سطح استروژن می‌تواند باعث شکنندگی و آتروفی واژن و در نتیجه خشکی واژن شود. این کاهش هورمون ممکن است به دلایل مختلفی مانند یائسگی، برداشتن تخمدان، شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی، زایمان، شیردهی و مصرف برخی داروها رخ دهد.

اگر استفاده از ژل‌های روان‌کننده نتواند مشکل خشکی واژن را برطرف کند، ممکن است پزشک برای درمان این مشکل استروژن واژینال تجویز کند. این استروژن ممکن است به صورت کرم یا حلقه واژینال باشد که به بهبود وضعیت واژن و رفع خشکی کمک می‌کند.

اسفنا (Osphena)

اسفنا یک داروی مشابه استروژن است که در خانم‌های یائسه‌ای که درد متوسط تا شدید در حین رابطه جنسی دارند، استفاده می‌شود. این دارو به شکل قرص ۶۰ میلی‌گرمی است و به‌طور معمول یک بار در روز همراه با غذا مصرف می‌شود. اسفنا به‌طور مستقیم میل جنسی زنان را افزایش نمی‌دهد، اما با رفع خشکی و آتروفی واژن، می‌تواند به بهبود کیفیت رابطه جنسی کمک کند و دردهای ناشی از خشکی واژن را کاهش دهد.

پراسترون (اینتراروسا)

سازمان غذا و داروی آمریکا این دارو را در سال ۲۰۱۶ برای کاهش درد حین رابطه جنسی در زنان یائسه تأیید کرده است. شایع‌ترین عوارض مصرف این دارو شامل ترشحات واژن و نتایج غیرطبیعی در آزمایش پاپ اسمیر می‌باشد.

کلام آخر

با اینکه انواع مختلفی از داروها و قرص افزایش میل جنسی زنان در داروخانه‌ها موجود است، پیش از استفاده از آن‌ها باید علت مشکل خود را شناسایی کنید. مشورت با پزشک متخصص زنان یا مشاور سلامت جنسی می‌تواند کمک زیادی به شما کند. بیمارستان مجازی ایران به شما توصیه می‌کند که پیش از شروع مصرف هر نوع دارویی، حتماً با پزشک مشورت کرده و از خوددرمانی خودداری کنید.

قرص افزایش میل جنسی زنان

بیمارستان مجازی ایران با هدف ارائه خدمات پزشکی به صورت آنلاین و در دسترس برای تمام افراد، در تلاش است تا با کمترین هزینه و سریع‌ترین زمان ممکن، خدمات درمانی را به شما ارائه دهد. این بیمارستان مجازی با استفاده از فناوری‌های پیشرفته، قادر است تا با بهترین کیفیت، مشاوره‌ها و درمان‌های پزشکی را به شما ارائه کند. با تیمی از پزشکان متخصص و کارشناسان پزشکی، بیمارستان مجازی ایران به شما این امکان را می‌دهد که بدون نیاز به مراجعه حضوری، در اسرع وقت و با صرفه‌جویی در هزینه‌ها، از خدمات پزشکی بهره‌مند شوید.

این خدمات شامل مشاوره آنلاین با پزشکان متخصص، دریافت نسخه‌های پزشکی، بررسی علائم بیماری‌ها، و پیگیری‌های درمانی به صورت مجازی است که می‌توانید از هر کجا و در هر زمان از آن استفاده کنید. بیمارستان مجازی ایران به شما کمک می‌کند تا با کاهش هزینه‌ها و زمان مورد نیاز برای درمان، به راحتی به مراقبت‌های بهداشتی دسترسی پیدا کنید. هدف اصلی این بیمارستان، فراهم آوردن خدمات بهداشتی با کیفیت بالا و دسترسی آسان به مراقبت‌های پزشکی برای همه افراد است.

13 فروردین 1404 0 دیدگاه

واکسن HPV (گارداسیل) : محافظت مؤثر در برابر ویروس پاپیلوم انسانی

واکسن HPV یکی از دستاوردهای علمی برجسته است که می‌تواند جان میلیون‌ها نفر را از خطر سرطان دهانه رحم و سایر سرطان‌های مرتبط با ویروس پاپیلومای انسانی نجات دهد. در ایران، این واکسن بیشتر با نام «واکسن گارداسیل» شناخته می‌شود. تزریق واکسن HPV به طور مؤثر و ایمن از عفونت‌های HPV جلوگیری کرده و حفاظت پایداری در برابر آن ایجاد می‌کند. بیشترین تأثیر واکسن زمانی حاصل می‌شود که قبل از قرار گرفتن فرد در معرض ویروس HPV تزریق گردد. در این مقاله، تمام اطلاعات لازم درباره واکسن HPV یا گارداسیل را خواهید یافت. همراه ما باشید.

سونوگرافی شکم و لگن

0912-020-1734

در بیمارستان مجازی ایران، کیفیت، سرعت و تخصص اولویت‌های ما هستند.

به ما اعتماد کنید و از خدمات بی‌نظیر ما بهره‌مند شوید.

واکسن HPV (گارداسیل) چیست و چه کاربردی دارد؟

واکسن HPV یک واکسن است که می‌تواند فرد را در برابر ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) محافظت کند. این ویروس نوعی عفونت شایع مقاربتی است که از طریق تماس پوست با پوست منتقل می‌شود. حدود ۴۰ نوع مختلف از این ویروس می‌توانند از طریق رابطه جنسی بین افراد گسترش یابند. HPV به حدی شایع است که ۸۰ درصد از افرادی که فعال جنسی هستند، در برهه‌ای از زندگی خود به آن مبتلا می‌شوند، اما سیستم ایمنی بدن معمولاً می‌تواند این ویروس را از بین ببرد.

با این حال، برخی از سویه‌های ویروس HPV نه تنها از بین نمی‌روند، بلکه می‌توانند منجر به بروز سرطان شوند. برای مثال، بیشتر سرطان‌های دهانه رحم و سرطان‌هایی که دستگاه تناسلی را تحت تأثیر قرار می‌دهند، با عفونت HPV ارتباط دارند. همچنین، طبق تحقیقات علمی، این ویروس عامل ایجاد زگیل تناسلی نیز محسوب می‌شود.

به همین دلیل، دریافت واکسن HPV اهمیت زیادی دارد. واکسن یک روش ایمن و مؤثر برای پیشگیری از ابتلا به این ویروس است.

اگرچه واکسن گارداسیل از ابتلا به عفونت HPV پیشگیری می‌کند، اما به عنوان یک درمان برای افرادی که پیش از واکسیناسیون در معرض سویه‌های خاصی از HPV قرار گرفته‌اند، عمل نمی‌کند و نمی‌تواند عفونت‌های موجود را درمان کند.

انواع واکسن HPV

سه نوع واکسن HPV در بازار موجود است: گارداسیل-۹، گارداسیل و سرواریکس. هرکدام از این واکسن‌ها با انواع مختلفی از ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) مقابله می‌کنند. در ادامه، به بررسی ویژگی‌های هر یک از این سه واکسن خواهیم پرداخت.

۱. گارداسیل-۹ (Gardasil-9)

این واکسن در بین واکسن‌های موجود، بیشترین میزان محافظت را در برابر سویه‌های مختلف ویروس HPV ارائه می‌دهد. گارداسیل-۹ (Gardasil-9) از افراد در برابر انواع مختلف عفونت‌های مرتبط با ویروس HPV محافظت می‌کند، به شرح زیر:

  • سویه‌های ۱۶-HPV و ۱۸-HPV: این دو سویه از پرخطرترین انواع HPV هستند و عامل ۷۰ درصد از سرطان‌های دهانه رحم، ۹۰ درصد از سرطان‌های مقعد و بسیاری از سرطان‌های دیگر از جمله سرطان‌های گلو و اندام‌های تناسلی محسوب می‌شوند.
  • سویه‌های ۳۱-HPV، ۳۳-HPV، ۴۵-HPV، ۵۲-HPV و ۵۸-HPV: این سویه‌ها مسئول حدود ۲۰ درصد بیشتر از سرطان‌های مربوط به دهانه رحم هستند.
  • سویه‌های ۶-HPV و ۱۱-HPV: این دو نوع ویروس عامل ۹۰ درصد از زگیل‌های تناسلی هستند. هرچند که این سویه‌ها به‌عنوان سویه‌های کم‌خطر شناخته می‌شوند و منجر به سرطان نمی‌شوند، اما باعث ایجاد زگیل‌های تناسلی می‌شوند که عفونتی مسری بوده و مشکلات خاص خود را به دنبال دارند. واکسیناسیون با گارداسیل-۹ از ابتلا به این سویه‌ها و مشکلات مرتبط با آن‌ها پیشگیری می‌کند.

۲. گارداسیل (Gardasil)

گارداسیل اولین واکسن HPV بود که تأیید FDA را دریافت کرده و در سال ۲۰۰۶ به بازار عرضه شد. این واکسن، که در ایران به نام گارداسیل ۴ظرفیتی شناخته می‌شود، یکی از رایج‌ترین واکسن‌های HPV در ایران است. گارداسیل از ابتلا به عفونت‌های مرتبط با این دو نوع HPV محافظت می‌کند:

  • سویه‌های ۱۶-HPV و ۱۸-HPV
  • سویه‌های ۶-HPV و ۱۱-HPV (که عامل ۹۰ درصد زگیل‌های تناسلی هستند)

برخلاف گارداسیل-۹، واکسن گارداسیل ۴ظرفیتی از سویه‌های اضافی HPV که مسئول ۲۰ درصد از سرطان‌های دهانه رحم هستند، محافظت نمی‌کند. بنابراین، در حالی که گارداسیل-۹ می‌تواند احتمال ابتلا به سرطان دهانه رحم را تا ۹۰ درصد کاهش دهد، گارداسیل ۴ظرفیتی این احتمال را تا ۷۰ درصد کاهش می‌دهد.

۳. سرواریکس

سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) در سال ۲۰۰۹ واکسن سرواریکس (Cervarix) را تأیید کرد. این واکسن فقط در برابر گونه‌های پرخطر عفونت HPV که با سرطان ارتباط دارند، محافظت می‌کند و هیچ‌گونه محافظتی در برابر سویه‌های عامل زگیل تناسلی ارائه نمی‌دهد. واکسن سرواریکس از ابتلای افراد به عفونت‌های مرتبط با این دو نوع HPV محافظت می‌کند:

  • سویه‌های ۱۶-HPV
  • سویه‌های ۱۸-HPV

چه افرادی باید واکسن زگیل تناسلی تزریق کنند؟

تمام افراد، صرف‌نظر از جنسیت، باید پیش از آنکه از طریق فعالیت جنسی در معرض ویروس HPV قرار گیرند، واکسینه شوند. مهم است که بدانید واکسن HPV تنها از شما در برابر گونه‌هایی از HPV که پیش از واکسیناسیون به آن‌ها مبتلا نشده‌اید، محافظت می‌کند.

افرادی که باید واکسن زگیل تناسلی دریافت کنند، عبارتند از:

  • کودکان بین ۱۱ تا ۱۲ سال: بهترین زمان برای تزریق واکسن HPV در کودکان این محدوده سنی است. اگرچه واکسن از سن ۹ سالگی قابل تزریق است، اما این واکسن به‌طور خاص برای کودکان ۱۱ تا ۱۲ ساله توصیه می‌شود تا قبل از قرار گرفتن در معرض خطر ابتلا به HPV، ایمن شوند.
  • بزرگ‌سالان تا ۲۶ سال: واکسن HPV برای بزرگ‌سالان زیر ۲۶ سال نیز توصیه می‌شود. این گروه شامل کسانی است که واکسن را در دوران کودکی یا نوجوانی شروع کرده‌اند اما دُزهای لازم را تکمیل نکرده‌اند.
  • بزرگ‌سالان ۴۵ ساله و کوچک‌تر: در سال ۲۰۱۸، سازمان غذا و داروی آمریکا محدوده سنی مجاز برای تزریق واکسن گارداسیل را از ۲۶ به ۴۵ سال افزایش داد. این تصمیم بر اساس تحقیقات نشان‌دهنده پیشگیری از عفونت HPV در بزرگ‌سالان در این محدوده سنی بود.

این تقسیم‌بندی براساس این فرض است که بیشتر افراد در بزرگ‌سالی احتمالاً در معرض ویروس HPV قرار گرفته‌اند. با این حال، توصیه به تزریق واکسن برای افراد زیر ۴۵ سال به این معنا نیست که افراد میان‌سال نمی‌توانند از مزایای این واکسن بهره‌مند شوند. به‌عنوان مثال، اگر شما میانسالی هستید که هنوز رابطه جنسی نداشته‌اید یا به تازگی قصد دارید رابطه جنسی را آغاز کنید، واکسیناسیون می‌تواند شما را از ابتلا به انواع مختلف HPV محافظت کند.

شرایط هر فرد متفاوت است. مشورت با پزشک در خصوص دریافت واکسن زگیل تناسلی گزینه‌ای عالی است. پزشک می‌تواند با توجه به تاریخچه جنسی شما، مشاوره و توصیه‌های مناسب برای شرایط خاص شما ارائه دهد.

چه افرادی نباید واکسن زگیل تناسلی تزریق کنند؟

واکسن HPV (گارداسیل)

واکسن HPV (گارداسیل)

این افراد باید از دریافت واکسن HPV خودداری کنند یا با احتیاط عمل کنند:

  • زنان باردار: تحقیقات کافی در مورد ایمنی واکسن HPV در دوران بارداری انجام نشده است، بنابراین بهتر است تزریق واکسن به بعد از زایمان موکول شود. اگر پس از دریافت واکسن متوجه شدید که باردار هستید، نگران نباشید؛ در این صورت باید پزشک خود را در جریان قرار دهید و در صورت مشاهده هرگونه عارضه خاص، با پزشک مشورت کنید.
  • افرادی که بدنشان به دُز قبلی واکسن واکنش نشان داده است: اگر پس از دریافت دُز قبلی واکسن گارداسیل واکنش‌های آلرژیک یا سایر مشکلات را تجربه کرده‌اید، قبل از دریافت دُز بعدی حتماً با پزشک خود مشورت کنید.
  • افراد مبتلا به بیماری‌های متوسط تا شدید: برای این افراد ممکن است لازم باشد تا زمان بهبود کامل سلامتی‌شان، دریافت واکسن به تأخیر بیفتد. در این موارد، بهتر است برای زمان مناسب تزریق واکسن با پزشک مشورت شود.

برنامه سنی برای واکسن گارداسیل

گارداسیل واکسنی چنددُزی است و تعداد دُزهای آن بسته به سن فرد در زمان تزریق اولین دُز متفاوت است.

  • نوجوانان ۹ تا ۱۵ سال: این گروه به ۲ دُز واکسن نیاز دارند. دُز دوم باید بین ۶ تا ۱۲ ماه پس از تزریق دُز اول زده شود. در این سنین، سیستم ایمنی بدن نوجوانان بسیار قوی است و واکسیناسیون در این سنین بهترین پاسخ ایمنی و محافظت در برابر عفونت HPV را فراهم می‌کند.
  • افراد ۱۵ سال به بالا: برای محافظت کامل از عفونت HPV، این افراد نیاز به ۳ دُز واکسن گارداسیل دارند. دُز دوم باید ۱ تا ۲ ماه پس از دُز اول تزریق شود و دُز سوم ۶ ماه بعد از اولین دُز زده شود. افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، مانند کسانی که به بیماری‌های خاص مبتلا هستند، باید سه دُز واکسن گارداسیل را دریافت کنند. تحقیقات نشان می‌دهند که تزریق این واکسن تا سن ۴۵ سالگی مؤثر است.

مزایای تزریق واکسن گارداسیل

واکسن HPV می‌تواند احتمال ابتلا به زگیل تناسلی و سرطان‌های مرتبط با عفونت HPV را به‌طور چشمگیری کاهش دهد. واکسن گارداسیل که در سال ۲۰۰۶ برای پیشگیری از سرطان دهانه رحم معرفی شد، به‌طور گسترده در دسترس زنان قرار گرفت. تحقیقات نشان داده‌اند که پس از تزریق این واکسن، میزان ابتلا به سرطان‌های ناشی از عفونت HPV و زگیل تناسلی بیش از ۸۰ درصد کاهش یافته است.

اگرچه سازمان غذا و داروی آمریکا تا سال ۲۰۱۱ تزریق واکسن HPV را برای مردان تأیید نکرده بود، اما اکنون این واکسن به‌طور مؤثر احتمال ابتلا به سرطان‌های مقعد و آلت تناسلی در مردان را نیز کاهش می‌دهد.

بهترین روش برای پیشگیری از ویروس HPV این است که تمام افراد، بدون در نظر گرفتن جنسیت، قبل از شروع فعالیت جنسی واکسینه شوند.

عوارض جانبی تزریق واکسن HPV چیست؟

واکسن HPV واکسنی ایمن و بی‌خطر است؛ با این حال، مانند سایر واکسن‌ها، ممکن است پس از تزریق برخی عوارض جانبی موقت و خفیف در فرد مشاهده شود.

شایع‌ترین عوارض واکسن گارداسیل عبارتند از:

  • تب
  • سرگیجه
  • حالت تهوع
  • سردرد یا احساس خستگی
  • درد عضلانی یا مفصلی
  • درد، تورم یا قرمزی در محل تزریق
  • واکنش‌های آلرژیک شدید (که به‌طور نادر رخ می‌دهد)

آیا تزریق واکسن HPV برای مردان اهمیت دارد؟

برخی افراد تصور می‌کنند که واکسن گارداسیل تنها برای زنان است و برای مردان اثربخشی خاصی ندارد، اما این تصور نادرست است. ویروس HPV یک عفونت مقاربتی شایع است که می‌تواند از طریق رابطه جنسی از فرد آلوده به سالم منتقل شود. این ویروس ممکن است به سرطان‌های گلو، بیضه و ایجاد زگیل تناسلی روی آلت تناسلی مردان منجر شود. تزریق واکسن گارداسیل به مردان کمک می‌کند تا از ابتلا به این ویروس پیشگیری کرده و ایمنی بدن آنها را در برابر آن تقویت کند.

خرید واکسن HPV چگونه انجام می‌شود؟

با توجه به وجود واکسن‌های تقلبی در بازار و همچنین شرایط سنی و بدنی هر فرد، توصیه می‌شود قبل از خرید واکسن گارداسیل با پزشک خود مشورت کنید. برای خرید واکسن، بهتر است به داروخانه‌های معتبر که پزشک شما معرفی می‌کند مراجعه کرده و طبق توصیه‌های او اقدام کنید. در حال حاضر، به‌دلیل تحریم‌ها، واکسن اصل و غیرتقلبی فقط در برخی داروخانه‌های خاص مانند هلال‌احمر موجود است.

کلام آخر

با خواندن این مقاله، حالا اطلاعات بیشتری در مورد واکسن HPV و نقش آن در پیشگیری از زگیل تناسلی، سرطان دهانه رحم و سایر سرطان‌های مرتبط با HPV به دست آورده‌اید. اگر شما فرد بالغی زیر ۴۵ سال هستید که هنوز واکسینه نشده‌اید یا فرزندانی در سنین نوجوانی دارید، بهتر است برای تزریق واکسن گارداسیل با پزشک مشورت کنید.

سونوگرافی شکم و لگن

بیمارستان مجازی ایران با هدف ارائه خدمات پزشکی به صورت آنلاین و در دسترس برای تمام افراد، در تلاش است تا با کمترین هزینه و سریع‌ترین زمان ممکن، خدمات درمانی را به شما ارائه دهد. این بیمارستان مجازی با استفاده از فناوری‌های پیشرفته، قادر است تا با بهترین کیفیت، مشاوره‌ها و درمان‌های پزشکی را به شما ارائه کند. با تیمی از پزشکان متخصص و کارشناسان پزشکی، بیمارستان مجازی ایران به شما این امکان را می‌دهد که بدون نیاز به مراجعه حضوری، در اسرع وقت و با صرفه‌جویی در هزینه‌ها، از خدمات پزشکی بهره‌مند شوید.

این خدمات شامل مشاوره آنلاین با پزشکان متخصص، دریافت نسخه‌های پزشکی، بررسی علائم بیماری‌ها، و پیگیری‌های درمانی به صورت مجازی است که می‌توانید از هر کجا و در هر زمان از آن استفاده کنید. بیمارستان مجازی ایران به شما کمک می‌کند تا با کاهش هزینه‌ها و زمان مورد نیاز برای درمان، به راحتی به مراقبت‌های بهداشتی دسترسی پیدا کنید. هدف اصلی این بیمارستان، فراهم آوردن خدمات بهداشتی با کیفیت بالا و دسترسی آسان به مراقبت‌های پزشکی برای همه افراد است.

10 فروردین 1404 0 دیدگاه

برداشتن رحم در رابطه زناشویی

بسیاری از خانم‌هایی که تصمیم به انجام عمل برداشتن رحم دارند، نگران تغییراتی در کیفیت روابط زناشویی خود هستند. هرچند این جراحی، به‌ویژه اگر همراه با برداشتن تخمدان‌ها باشد، می‌تواند تأثیراتی بر رابطه جنسی بگذارد، اما این به‌هیچ‌وجه به معنای پایان رابطه‌ی زناشویی نیست. در این مقاله از بیمارستان مجازی ایران به بررسی اثرات احتمالی این عمل بر روابط جنسی و راهکارهایی برای حفظ کیفیت زندگی زناشویی پس از جراحی خواهیم پرداخت.

سونوگرافی شکم و لگن

0912-020-1734

در بیمارستان مجازی ایران، کیفیت، سرعت و تخصص اولویت‌های ما هستند.

به ما اعتماد کنید و از خدمات بی‌نظیر ما بهره‌مند شوید.

برداشتن رحم و رابطه زناشویی

جراحی برداشتن رحم (هیسترکتومی) و جراحی خارج‌سازی تخمدان‌ها (اوفورکتومی) از جمله مداخلات مهم در سیستم تولیدمثلی زنان هستند که می‌توانند تغییرات فیزیکی و روانی قابل‌توجهی به دنبال داشته باشند. این عمل‌ها ممکن است با عوارضی مانند ایجاد جای زخم، احساس درد و در مواردی کاهش حساسیت در ناحیه تناسلی همراه باشند.

برداشتن تخمدان‌ها می‌تواند منجر به یائسگی زودرس شود که پیامدهایی مانند کاهش میل جنسی، خشکی واژن و تغییرات در ظاهر و عملکرد واژن را به همراه دارد. این تغییرات گاهی بر اعتمادبه‌نفس و کیفیت روابط زناشویی فرد تأثیر می‌گذارند.

رابطه جنسی پس از جراحی در آوردن رحم (هیسترکتومی) و تخمدان چگونه است؟

رابطه جنسی پس از جراحی برداشتن رحم یا تخمدان، هرچند ممکن است در ابتدا با ترس و نگرانی همراه باشد، اما با گذراندن دوره نقاهت و دریافت مراقبت‌های مناسب، امکان بازگشت به زندگی جنسی طبیعی وجود دارد. بررسی‌ها نشان داده‌اند که در بسیاری از زنانی که تحت عمل هیسترکتومی قرار گرفته‌اند، کیفیت رابطه جنسی تغییر چندانی نکرده و حتی در برخی موارد، به دلیل کاهش درد یا خونریزی‌های مزمن، بهبود یافته است.

برداشتن رحم یا تخمدان‌ها به‌طور مستقیم تأثیری بر حس ناحیه تناسلی ندارد. با این حال، خارج کردن تخمدان‌ها می‌تواند باعث افت ناگهانی سطح استروژن و آغاز یائسگی شود. این تغییرات هورمونی ممکن است کاهش میل جنسی، سردمزاجی و خشکی واژن را به دنبال داشته باشد که همگی می‌توانند بر رابطه زناشویی تأثیر منفی بگذارند. با این حال، راهکارهایی مانند استفاده از روان‌کننده‌ها یا درمان جایگزین هورمونی می‌تواند به کاهش این عوارض کمک کند.

چه مدت بعد از برداشتن رحم میتوان رابطه جنسی را شروع کرد؟

پس از جراحی هیسترکتومی، توصیه می‌شود برای مدتی حدود چهار تا شش هفته از برقراری رابطه جنسی خودداری کنید. در این مدت، بدن نیاز به زمان برای بهبود زخم‌های داخلی و توقف خون‌ریزی دارد. رعایت این دوره نقاهت به بهبود کامل و جلوگیری از عوارض احتمالی کمک می‌کند.

با این حال، برخی از زنان حتی پس از گذشت این مدت نیز ممکن است هنوز آمادگی جسمی یا روانی لازم برای ازسرگیری رابطه جنسی را نداشته باشند، که این موضوع کاملاً طبیعی است. فرآیند بهبودی در هر فرد متفاوت است، بنابراین مهم است که به بدن خود گوش دهید و به آن فرصت کافی برای ترمیم بدهید. در صورتی‌که علائمی مانند درد مداوم یا خون‌ریزی پس از گذشت چند هفته ادامه داشت، حتماً با پزشک خود مشورت کنید تا از سلامت روند بهبود اطمینان حاصل شود.

علت خونریزی پس از برقراری رابطه بعد از هیسترکتومی چیست؟

خون‌ریزی تا حدود شش هفته پس از عمل هیسترکتومی معمولاً طبیعی است و جای نگرانی ندارد، اما در این مدت باید از برقراری رابطه جنسی خودداری کنید تا روند ترمیم به‌درستی طی شود. اگر پس از پایان دوره نقاهت و آغاز رابطه جنسی دوباره دچار خون‌ریزی شدید، ممکن است به دلیل پارگی در بافت واژن باشد.

یکی از مشکلات رایج پس از هیسترکتومی، خشکی واژن است که می‌تواند رابطه جنسی را دشوار و حتی دردناک کند. خشکی واژن خطر پارگی و آسیب به بافت واژن را افزایش می‌دهد. خوشبختانه استفاده از روان‌کننده‌های مناسب در زمان رابطه جنسی می‌تواند این مشکل را به‌خوبی برطرف کرده و از بروز آسیب جلوگیری کند.

در صورت مشاهده خون‌ریزی شدید یا همراه با درد زیاد، حتماً با پزشک خود مشورت کنید تا از نبود مشکلات جدی اطمینان حاصل شود.

آیا برداشتن رحم در رابطه زناشویی تأثیر دارد؟

بدن هر فرد ویژگی‌های منحصر به‌فردی دارد، به همین دلیل واکنش‌های جسمی و روانی افراد پس از عمل برداشتن رحم می‌تواند متفاوت باشد. برخی زنان ممکن است پس از جراحی تغییر خاصی را تجربه نکنند، در حالی که برخی دیگر با چالش‌ها یا مشکلات جسمی و روحی مواجه می‌شوند.

سردمزاجی پس از برداشتن رحم

در برخی زنان، پس از برداشتن تخمدان‌ها کاهش تمایل جنسی مشاهده می‌شود. این کاهش اغلب به دلیل افت سطح هورمون استروژن در بدن رخ می‌دهد که نقش مهمی در حفظ میل جنسی دارد.

ضعف ماهیچه‌های کف لگن

ضعف عضلات کف لگن می‌تواند تأثیر منفی بر کیفیت رابطه‌ی جنسی داشته باشد. برای تقویت این عضلات و بهبود عملکرد جنسی، انجام تمریناتی مانند تمرین کگل بسیار مؤثر و توصیه‌شده است.

خشکی واژن

بعضی از زنان پس از عمل هیسترکتومی دچار خشکی واژن می‌شوند. خوشبختانه، روش‌های مختلفی برای درمان خشکی واژن وجود دارد که می‌توانند به کاهش این مشکل و بهبود راحتی فرد کمک کنند.

ایا زنی که رحم ندارد میتواند رابطه داشته باشد؟

بله، زنان پس از انجام عمل برداشتن رحم و پس از گذراندن دوره نقاهت می‌توانند رابطه جنسی داشته باشند. البته این کار باید پس از مشورت با پزشک و اطمینان از بهبودی کامل بدن انجام شود تا از هرگونه عوارض و مشکلات احتمالی جلوگیری گردد.

نکاتی برای رابطه جنسی پس از برداشتن رحم

احساس نگرانی و حتی ترس از برقراری رابطه پس از عمل برداشتن رحم کاملاً طبیعی است. با چند راهکار ساده می‌توانید این ترس را کنار گذاشته و رابطه‌ی جنسی را از سر بگیرید:

  1. عجله نکنید: اجازه دهید بدن شما به طور کامل از دوره‌ی نقاهت عبور کند و پیش از التیام یافتن، از برقراری رابطه‌ی جنسی خودداری کنید. رابطه قبل از زمان توصیه‌شده توسط پزشک می‌تواند باعث درد و افزایش خطر عفونت شود.
  2. از روان‌کننده‌ها استفاده کنید: استفاده از روان‌کننده‌ها، به‌ویژه برای زنانی که تخمدان‌ها برداشته‌اند، می‌تواند به کاهش خشکی واژن و افزایش راحتی کمک کند.
  3. با همسر خود صحبت کنید: در حین رابطه، از همسر خود بخواهید تا هرگونه احساس ناراحتی یا درد شما را درک کند و به راحتی شما توجه کند.
  4. پوزیشن‌های مختلف را امتحان کنید: برخی موقعیت‌های رابطه‌ جنسی ممکن است فشار زیادی به بدن شما وارد کنند. با تغییر زاویه‌ها و حالت‌های بدن می‌توانید راحت‌ترین پوزیشن را برای خود پیدا کنید.

کلام آخر

در این مقاله تلاش کردیم نکات مرتبط با برداشتن رحم و تأثیر آن بر رابطه زناشویی را توضیح دهیم. پس از گذراندن دوره نقاهت و رعایت نکات بهداشتی، می‌توانید رابطه جنسی خود را از سر بگیرید. بهتر است از پزشک خود درباره زمان مناسب شروع رابطه جنسی مشاوره بگیرید و در صورت بروز درد یا خونریزی حین رابطه، حتماً با دکتر زنان خود مشورت کنید. همچنین می‌توانید همین حالا از بهترین متخصصان زنان و زایمان مشاوره آنلاین دریافت نمایید.

سونوگرافی شکم و لگن

بیمارستان مجازی ایران با هدف ارائه خدمات پزشکی به صورت آنلاین و در دسترس برای تمام افراد، در تلاش است تا با کمترین هزینه و سریع‌ترین زمان ممکن، خدمات درمانی را به شما ارائه دهد. این بیمارستان مجازی با استفاده از فناوری‌های پیشرفته، قادر است تا با بهترین کیفیت، مشاوره‌ها و درمان‌های پزشکی را به شما ارائه کند. با تیمی از پزشکان متخصص و کارشناسان پزشکی، بیمارستان مجازی ایران به شما این امکان را می‌دهد که بدون نیاز به مراجعه حضوری، در اسرع وقت و با صرفه‌جویی در هزینه‌ها، از خدمات پزشکی بهره‌مند شوید.

این خدمات شامل مشاوره آنلاین با پزشکان متخصص، دریافت نسخه‌های پزشکی، بررسی علائم بیماری‌ها، و پیگیری‌های درمانی به صورت مجازی است که می‌توانید از هر کجا و در هر زمان از آن استفاده کنید. بیمارستان مجازی ایران به شما کمک می‌کند تا با کاهش هزینه‌ها و زمان مورد نیاز برای درمان، به راحتی به مراقبت‌های بهداشتی دسترسی پیدا کنید. هدف اصلی این بیمارستان، فراهم آوردن خدمات بهداشتی با کیفیت بالا و دسترسی آسان به مراقبت‌های پزشکی برای همه افراد است.

 

7 فروردین 1404 0 دیدگاه

درمان افتادگی شکم بعد از سزارین

افتادگی شکم یکی از تغییرات ناخوشایندی است که معمولاً پس از بارداری و زایمان، به‌ویژه سزارین، در بدن مادر ایجاد می‌شود و به‌راحتی از بین نمی‌رود. بسیاری از مادران جدید فکر می‌کنند این افتادگی بخشی از تجربه مادرانه است که باید با آن کنار بیایند، در حالی که روش‌های مختلفی برای رفع این مشکل وجود دارد. اگر می‌خواهید هرچه سریع‌تر از افتادگی شکم بعد از سزارین خلاص شوید.

در این مقاله ارز تیم بیمارستان مجازی ایران، با راهکارهای علمی و مؤثر برای بازگرداندن فرم شکم پس از زایمان آشنا خواهید شد و می‌توانید به اندام ایده ال خود دست پیدا کنید.

سونوگرافی شکم و لگن

0912-020-1734

در بیمارستان مجازی ایران، کیفیت، سرعت و تخصص اولویت‌های ما هستند.

به ما اعتماد کنید و از خدمات بی‌نظیر ما بهره‌مند شوید.

منظور از افتادگی شکم بعد از زایمان سزارین چیست؟

مادر پس از تولد نوزاد با دنیای جدیدی از تجربیات روبه‌رو می‌شود: اولین خنده، اولین گریه، اولین تغذیه کودک. مادر ۹ ماه منتظر این لحظات شیرین است و اطرافیان از زیبایی این تجربه‌ها برایش صحبت می‌کنند. با این حال، کمتر کسی به مشکلات ناخوشایند اشاره می‌کند، مشکلاتی مانند افتادگی شکم بعد از زایمان سزارین.

افتادگی شکم پس از سزارین به دلایل مختلفی رخ می‌دهد و معمولاً به تجمع پوست شل و چربی در ناحیه تحتانی شکم منجر می‌شود. البته با رعایت مراقبت‌های بعد از سزارین می‌توان این مشکل را تا حد زیادی کاهش داد.

پوست انسان از الاستین و کلاژن تشکیل شده و خاصیت ارتجاعی دارد، اما پس از ۹ ماه بارداری، بازگشت پوست به حالت اولیه دشوار می‌شود. رشد رحم در طول بارداری، فشار جنین در حال رشد، تغییرات هورمونی، خشکی بدن و ضعف عضلات باعث جدا شدن عضلات شکم در سراسر ناحیه معده شده و ظاهر نامطلوبی ایجاد می‌کنند. این افتادگی علاوه بر احساس شرم و خجالت، می‌تواند باعث کمردرد، اختلال در عملکرد لگن و تحریک پوست شده و زندگی مادر تازه‌زایمان‌کرده را دشوار کند.

علائم افتادگی شکم بعد از سزارین

رایج‌ترین علائم افتادگی شکم بعد از سزارین عبارتند از:

  1. شل بودن پوست ناحیه شکم، که به‌وضوح نشانه افتادگی شکم است. پوست خاصیت ارتجاعی خود را از دست می‌دهد و در نتیجه، ممکن است کشیده و چروک به نظر برسد و سفت کردن آن به‌راحتی امکان‌پذیر نباشد.
  2. درد شکمی که به‌عنوان زنگ هشدار عمل می‌کند. این درد نشان‌دهنده ضعف شدید عضلات شکم و کشیدگی پوست است و می‌تواند به احساس ناراحتی عمومی در ناحیه معده منجر شود.
  3. برآمدگی شکم، که می‌تواند به‌طور مستقیم بر اعتماد به نفس و عزت نفس مادر تأثیر بگذارد و احساس شرم و خجالت دائمی را جایگزین کند.
  4. تغییر در شکل کلی ناحیه معده و شکاف‌های قابل مشاهده در عضلات شکمی که از دیگر علائم بارز افتادگی شکم هستند.

علت افتادگی شکم بعد از سزارین

هریک از عواملی که در ادامه می‌آید، به‌تنهایی می‌توانند دلیل افتادگی شکم بعد از سزارین باشند:

  1. بارداری
    با رشد جنین در دوران بارداری، ماهیچه‌ها و پوست ناحیه شکم مادر تحت فشار و کشیدگی قرار می‌گیرند. این فشار، عضلات را به‌سمت بیرون کشیده و باعث برآمدگی و افتادگی شکم می‌شود.
  2. زایمان
    «دیاستاز رکتی» یا «جداشدگی ماهیچه‌های راست‌شکمی» یکی از مهم‌ترین دلایل افتادگی شکم بعد از سزارین است. در این وضعیت، عضلات عمودی راست‌شکم که در دو طرف خط وسط شکم قرار دارند، از یکدیگر فاصله می‌گیرند. این امر موجب می‌شود که عضلات شکم دیگر قادر به پشتیبانی از دیواره شکم نباشند و منجر به افتادگی پوست و بیرون‌زدگی شکم گردد.
    از طرفی، محل برش سزارین که خط افقی بالای استخوان شرمگاهی است، به‌عنوان یک کمربند سفت عمل کرده و باعث می‌شود پوست شل از بالای این خط افقی آویزان شود.
  3. اضافه وزن و چربی زیرجلدی
    در دوران بارداری، عضلات شکم تحت فشار قرار می‌گیرند و نوسانات شدید وزن این فشار را افزایش می‌دهد. هرچه چربی زیر جلدی بدن بیشتر باشد، شکم بعد از زایمان بزرگ‌تر و افتادگی شدیدتر خواهد بود.
  4. سن و ژنتیک
    با بالا رفتن سن، خاصیت ارتجاعی پوست کاهش می‌یابد و پس از ماه‌ها کشیدگی و بیرون‌زدگی، پوست دیگر توانایی بازگشت به حالت اولیه را ندارد. همچنین، برخی از مادران به‌طور ژنتیکی مستعد افتادگی شکم هستند، زیرا پوست و عضلات شکم آنها قدرت تحمل فشارهای طولانی‌مدت دوران بارداری را ندارند.
  5. تغییرات هورمونی
    در دوران بارداری، تغییرات هورمونی می‌تواند بدن را به ذخیره بیشتر سلول‌های چربی ترغیب کند. همچنین، افزایش استروژن ممکن است موجب ضعف بافت‌های همبند نگهدارنده عضلات شکم گردد.
  6. مراقبت ناکافی
    عدم رعایت دستورالعمل‌های مراقبتی پزشک بعد از زایمان می‌تواند خطر افتادگی شکم را افزایش دهد.

درمان افتادگی شکم بعد از سزارین

برخی از مادران تنها در عرض چند ماه از شر افتادگی شکم بعد از زایمان رهایی می‌یابند، درحالی‌که برای برخی دیگر این فرآیند زمان‌برتر است! ممکن است سال‌ها طول بکشد تا تجمع پوست و بافت چربی در ناحیه شکم کاهش یابد و بهبود یابد. البته عواملی مانند سن مادر و خاصیت ارتجاعی پوست او تأثیر زیادی در سرعت بهبودی دارند. با این حال، در ادامه مؤثرترین روش‌های درمان افتادگی شکم را برای شما معرفی خواهیم کرد تا سریع‌تر به نتایج مطلوب برسید.

درمان افتادگی شکم بعد از سزارین

۱. ورزش

قبل از شروع هر نوع تمرین ورزشی، حتماً با پزشک خود مشورت کنید تا زمان و شدت مناسب تمرینات برای شما تعیین شود. تمرینات سنگین ممکن است نه‌تنها مؤثر نباشند، بلکه باعث ایجاد مشکلات اضافی نیز شوند.

برای شروع، تمرینات سبک و ملایم مانند پیاده‌روی سریع، دویدن آهسته و دوچرخه‌سواری را امتحان کنید تا عضلات شکم به تدریج تقویت شوند.

پس از گذشت مدتی و با مشورت پزشک، می‌توانید تمرینات مقاومتی را آغاز کنید. هدف از این تمرینات، ساخت عضله است که به بهبود افتادگی پوست کمک می‌کند.

اگر در خانه تمرین می‌کنید، می‌توانید تمریناتی مانند درازنشست و شنا را انجام دهید. در صورتی که به باشگاه می‌روید، کلاس‌های پیلاتس و یوگا می‌توانند به شما کمک کنند تا عضلات مرکزی بدن، لگن و باسن خود را تقویت کنید. همچنین، تمریناتی مانند پلانک، سرسره پاشنه، کگل، اسکات، پل، کرانچ، پیاده‌روی و شنا در بهبود افتادگی شکم بعد از سزارین بسیار مؤثر هستند.

نکته: پیش از شروع ورزش در باشگاه، به مربی اطلاع دهید که به‌تازگی زایمان کرده‌اید و هدف شما از ورزش چیست.

۲. ماساژ

پوست انسان توانایی خودترمیمی دارد و ماساژ با روغن‌های گیاهی می‌تواند این خاصیت را تقویت کند. علت این امر به خواص ضدالتهابی و محتوای غنی از آنتی‌اکسیدان‌های موجود در این روغن‌ها برمی‌گردد. به‌عنوان مثال، روغن جوجوبا با خاصیت کاهش چربی، به سفت‌شدن پوست کمک می‌کند، در حالی که روغن بادام به درمان ترک‌های پوستی کمک می‌کند.

جدای از خواص این روغن‌ها، ماساژ به‌طور کلی روشی مؤثر برای بازگرداندن خاصیت ارتجاعی و سفتی پوست است. پیشنهاد می‌کنیم روزی ۳ بار ناحیه شکم را با روغن بادام یا زیتون ماساژ دهید. برای این کار:

  • مقداری روغن بادام یا روغن زیتون را گرم کرده و کف دست خود بریزید.
  • شکم و چربی‌های جمع‌شده را با کف دست خود به سمت بالا ماساژ دهید.
  • این ماساژ را به مدت ۱۵ دقیقه ادامه دهید تا جریان خون افزایش یابد و ترمیم بافت‌های سلولی تسریع شود.

۳. نوشیدن آب

نوشیدن آب یک عادت سالم است که به حفظ شادابی و طراوت پوست کمک می‌کند. برای بازگشت پوست شکم به حالت قبل از بارداری، حفظ خاصیت ارتجاعی آن ضروری است و این خاصیت با مصرف آب کافی تقویت می‌شود. علاوه بر این، هرچه بیشتر آب بنوشید، کارایی بدن افزایش می‌یابد، به‌طوری‌که قدرت چربی‌سوزی بیشتر و احتمال تجمع چربی در ناحیه شکم کاهش می‌یابد. پس چرا این روش ساده و کم‌هزینه را امتحان نکنید؟ روزی ۸ لیوان آب بنوشید و اثر آن را در فرایند بازسازی سلول‌های کلاژن‌ساز مشاهده کنید.

۴. مصرف ویتامین C ،A و E

پوست برای تحریک رشد سلولی و تولید پروتئین‌های کلاژن و الاستین به ویتامین‌های A، E و C نیاز دارد. با مصرف این ویتامین‌ها به‌صورت مکمل یا از طریق منابع طبیعی در رژیم غذایی، فرایند ترمیم سلول‌ها تسریع می‌شود و سفتی و استحکام پوست به‌شدت افزایش می‌یابد.

منابع ویتامین A: جعفری، کدو، اسفناج، کاهو، شاهی، خربزه، گیلاس، موز، خرما و هلو.
منابع ویتامین C: گریپ‌فروت، توت‌فرنگی، فلفل تند، کلم بروکلی، گوجه‌فرنگی، انبه، لیمو، گل کلم، سیب‌زمینی، هندوانه، اسفناج، کلم، نارنگی و کیوی.
منابع ویتامین E: مغز آفتابگردان، مغز بادام، روغن آفتابگردان، روغن زیتون، روغن گندم، اسفناج، کلم، کلم بروکلی، خرما، توت‌فرنگی، هلو، ماهی ساردین و تخم‌مرغ.

۵. استفاده از شکم‌بند

محل برش سزارین معمولاً برای مدتی پس از جراحی دردناک است و هرچند ممکن است فشردن آن به نظر ناخوشایند بیاید، استفاده از شکم‌بندهای مخصوص می‌تواند یکی از مؤثرترین روش‌ها برای درمان افتادگی شکم بعد از عمل سزارین باشد. این شکم‌بندها به سفت‌تر شدن عضلات مرکزی بدن، کاهش ورم شکم و بهبود تناسب اندام کمک می‌کنند. با این حال، توصیه می‌شود قبل از استفاده از شکم‌بند، با پزشک خود درباره مزایا و خطرات احتمالی آن مشورت کنید.

۶. مصرف پروتئین

معمولاً اطرافیان مادرانی که به‌تازگی زایمان کرده‌اند، او را به پرخوری تشویق می‌کنند و فکر می‌کنند تغذیه زیاد برای کودک مفید است. درحالی‌که رعایت رژیم غذایی سالم و متعادل همیشه ضروری است، به‌ویژه اگر هدف شما از بین بردن چربی‌های شکمی بعد از زایمان سزارین باشد. هرچه بیشتر میوه‌ها، سبزیجات و پروتئین‌های مغذی را در رژیم غذایی خود بگنجانید، سریع‌تر به نتیجه دلخواه خواهید رسید.

پروتئین حاوی کلاژن است که به تقویت خاصیت الاستیسیته پوست کمک می‌کند و همچنین با افزایش سوخت‌و‌ساز بدن، به سوزاندن کالری‌ها کمک می‌کند. علاوه بر این، مصرف پروتئین موجب سرکوب ترشح هورمون‌های گرسنگی می‌شود و مادر را برای مدت زمان طولانی‌تری سیر نگه می‌دارد.

با پرهیز از مصرف کربوهیدرات‌های تصفیه‌شده و قندهای مصنوعی، در کنار مصرف پروتئین کافی، می‌توانید زودتر از افتادگی شکم بعد از سزارین رهایی پیدا کنید.

۷. شیر دادن به نوزاد

آیا می‌دانستید که یک مادر در هنگام تغذیه از شیر خود به کودک، روزانه بین ۵۰۰ تا ۷۰۰ کالری می‌سوزاند؟ تمام این انرژی برای تولید شیر در بدن مادر مصرف می‌شود و به افزایش سوخت‌و‌ساز بدن کمک می‌کند! این امر به‌قدری مؤثر است که مادران شیرده در ۳ تا ۶ ماه اول پس از زایمان، معمولاً نسبت به مادرانی که به فرزندشان شیرخشک می‌دهند، کاهش وزن بیشتری دارند. البته، این عامل به‌تنهایی نمی‌تواند روش اصلی برای کاهش وزن باشد و برای بهترین نتیجه، باید همراه با یک رژیم غذایی متعادل و ورزش منظم مورد استفاده قرار گیرد.

۸. مصرف دمنوش

حتماً بارها درباره اثرات چربی‌سوزی دمنوش چای سبز شنیده‌اید. این چای گیاهی علاوه بر خاصیت سم‌زدایی و بهبود هضم، یک چربی‌سوز قوی است. ترکیبات آنتی‌اکسیدان و کافئین موجود در چای سبز به تدریج چربی‌های اضافی را کاهش داده و نتایج قابل‌توجهی به همراه دارد. می‌توانید برای طعم بهتر، این چای را با هل، عسل، لیمو، زنجبیل یا دارچین ترکیب کنید.

سایر دمنوش‌های مفید برای درمان افتادگی شکم بعد از زایمان سزارین عبارتند از:

  • دمنوش زرشک
  • قهوه سبز
  • دمنوش ماچا
  • چای هل
  • چای رویبوس

علاوه بر این، دمنوش‌های آرامش‌بخش مانند چای بابونه، اگرچه به‌طور مستقیم چربی‌سوز نیستند، می‌توانند به کاهش استرس و جلوگیری از پرخوری عصبی کمک کنند و در نهایت از بدتر شدن وضعیت افتادگی شکم جلوگیری کنند.

۹. محصولات پوستی

محصولات پوستی مخصوص تقویت کلاژن و الاستین به‌وفور در بازار موجود هستند. با مشورت پزشک، می‌توانید لایه‌بردارهای مناسب پوست شکم و بدن، محصولات کلاژن‌ساز و مواد حاوی ویتامین C و رتینوئید را برای ترمیم پوست آسیب‌دیده پس از سزارین تهیه کنید. لایه‌برداری ناحیه اسکار سزارین با افزایش جریان خون در این منطقه، به بهبود افتادگی شکم کمک زیادی می‌کند.

همچنین، تأثیر کرم‌های سفت‌کننده پوست را نباید نادیده گرفت. این کرم‌ها علاوه بر افزایش گردش خون، با تأمین ویتامین‌های ضروری برای ترمیم و بازسازی پوست مانند ویتامین A، C، E و K، به مرور زمان پوست شکم را سفت و محکم می‌کنند.

۱۰. جراحی

آخرین گزینه‌ای که می‌تواند به‌عنوان راه‌حل نهایی مطرح شود، جراحی است. جراحی ابدومینوپلاستی یک روش مؤثر و تهاجمی برای درمان افتادگی شکم بعد از زایمان سزارین است. در این جراحی، پزشک حجم زیادی از پوست اضافی، چربی و ترک‌های پوستی را از ناحیه شکم برداشته تا مادر از شر این مشکلات خلاص شود. پس از جراحی، ماهیچه‌های شکم به‌تدریج سفت شده و شکم به حالت قبل از بارداری بازمی‌گردد.

در بسیاری از موارد و به تشخیص پزشک، جراحی ابدومینوپلاستی ممکن است با لیپوساکشن ترکیب شود تا هیچ چربی اضافی در بدن باقی نماند.

با اینکه جراحی یک روش مؤثر برای بازگرداندن فرم بدن است، اما هیچ‌گاه جایگزین ورزش و رژیم غذایی سالم پس از زایمان نمی‌شود و باید به‌عنوان یک مکمل در کنار روش‌های طبیعی در نظر گرفته شود.

پیشگیری از افتادگی شکم بعد از سزارین

هیچ مادری دوست ندارد پس از پایان دوره نقاهت زایمان با نگرانی افتادگی شکم روبه‌رو شود. البته در صورتی که مادر به طور ژنتیکی مستعد این مشکل نباشد، با رعایت نکات ساده‌ای می‌توان احتمال افتادگی شکم را کاهش داد:

  1. شروع ورزش‌های ملایم: به محض گذشت زمان مناسب پس از زایمان سزارین، شروع ورزش‌های ملایم می‌تواند با تقویت عضلات شکم، جلوی افتادگی پوست و ماهیچه‌ها را بگیرد.
  2. رژیم غذایی سالم: داشتن رژیم غذایی متعادل و غنی از پروتئین و فیبر به تقویت عضلات شکم و کاهش وزن به صورت سالم کمک می‌کند.
  3. مراقبت از وضعیت بدن: حفظ وضعیت صحیح بدن و جلوگیری از انجام فعالیت‌هایی که به شکم فشار وارد می‌کنند، به پیشگیری از افتادگی پوست و کاهش درد شکم کمک می‌کند.
  4. استفاده از شکم‌بند مخصوص: پس از جراحی سزارین، استفاده از شکم‌بند مخصوص می‌تواند به بهبود عضلات شکم و ترمیم زخم‌ها کمک کند.

با این روش‌ها می‌توان به‌طور مؤثری از افتادگی شکم پس از زایمان جلوگیری کرد.

کلام آخر

بدن تمامی مادران به‌گونه‌ای طراحی شده است که پس از تولد نوزاد بهبود یابد، اما این بهبود به‌معنای بازگشت کامل به وضعیت قبل از بارداری نیست. پوست شکم تحت فشار و کشیدگی زیادی قرار گرفته است تا فضایی برای رشد جنین فراهم کند. برای درمان افتادگی شکم بعد از سزارین، می‌توانید از راهکارهای ذکر شده در این مقاله استفاده کنید. اگر به نتیجه دلخواه دست یافتید، لطفاً تجربه خود را با ما به اشتراک بگذارید. در صورتی که این روش‌ها به نتیجه مطلوب نرسیدند، برای دریافت راهنمایی دقیق‌تر با پزشکان و متخصصان بیمارستان مجازی ایران مشورت کنید. تیم متخصص ما در هر زمان و مکان آماده پاسخگویی به سؤالات و نگرانی‌های شما عزیزان است.

سونوگرافی شکم و لگن

بیمارستان مجازی ایران با هدف ارائه خدمات پزشکی به صورت آنلاین و در دسترس برای تمام افراد، در تلاش است تا با کمترین هزینه و سریع‌ترین زمان ممکن، خدمات درمانی را به شما ارائه دهد. این بیمارستان مجازی با استفاده از فناوری‌های پیشرفته، قادر است تا با بهترین کیفیت، مشاوره‌ها و درمان‌های پزشکی را به شما ارائه کند. با تیمی از پزشکان متخصص و کارشناسان پزشکی، بیمارستان مجازی ایران به شما این امکان را می‌دهد که بدون نیاز به مراجعه حضوری، در اسرع وقت و با صرفه‌جویی در هزینه‌ها، از خدمات پزشکی بهره‌مند شوید.

این خدمات شامل مشاوره آنلاین با پزشکان متخصص، دریافت نسخه‌های پزشکی، بررسی علائم بیماری‌ها، و پیگیری‌های درمانی به صورت مجازی است که می‌توانید از هر کجا و در هر زمان از آن استفاده کنید. بیمارستان مجازی ایران به شما کمک می‌کند تا با کاهش هزینه‌ها و زمان مورد نیاز برای درمان، به راحتی به مراقبت‌های بهداشتی دسترسی پیدا کنید. هدف اصلی این بیمارستان، فراهم آوردن خدمات بهداشتی با کیفیت بالا و دسترسی آسان به مراقبت‌های پزشکی برای همه افراد است.

4 فروردین 1404 0 دیدگاه

آزمایش HPV: چرا این تست مهم است و چگونه انجام می‌شود؟

آزمایش HPV یکی از روش‌های مؤثر برای شناسایی انواع خطرناک ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) است. انجام این تست به‌صورت منظم، نقش مهمی در تشخیص زودهنگام بیماری و آغاز به‌موقع روند درمان دارد. در این مطلب، هر آنچه لازم است درباره آزمایش HPV بدانید، از جمله زمان مناسب، نحوه انجام آن و پاسخ به سؤالات متداول، به‌طور کامل بررسی شده است. اگر به دنبال اطلاعات کامل و دقیق در مورد این آزمایش هستید، تا پایان همراه ما باشید.

آزمایش HPV

0912-020-1734

در بیمارستان مجازی ایران، کیفیت، سرعت و تخصص اولویت‌های ما هستند.

به ما اعتماد کنید و از خدمات بی‌نظیر ما بهره‌مند شوید.

آزمایش HPV چیست و چرا اهمیت دارد؟

HPV مخفف واژه انگلیسی Human Papillomavirus به‌معنای ویروس پاپیلومای انسانی است. این ویروس انواع مختلفی دارد و برخی از آن‌ها از طریق تماس مستقیم پوست با پوست، به‌ویژه در طول روابط جنسی، از فرد آلوده به دیگری منتقل می‌شوند. ویروس‌های HPV یکی از شایع‌ترین علل بیماری‌های مقاربتی (STD) در سراسر جهان به‌شمار می‌روند.

تا کنون بیش از ۱۰۰ نوع مختلف از این ویروس شناسایی شده است. برخی از سویه‌ها باعث ایجاد زگیل‌های پوستی بر روی دست، پا یا صورت می‌شوند. بعضی دیگر که بی‌خطر به‌حساب می‌آیند، می‌توانند زگیل تناسلی ایجاد کنند. با این حال، گروهی از سویه‌ها که به آن‌ها HPV پرخطر گفته می‌شود، می‌توانند زمینه‌ساز بروز سرطان، به‌ویژه سرطان دهانه رحم در زنان باشند.

از میان این انواع پرخطر، دو نوع ۱۶ و ۱۸ بیش از همه مورد توجه قرار دارند، چرا که عامل اصلی ابتلا به بیشتر موارد سرطان دهانه رحم هستند. به همین دلیل، آزمایشی به‌نام آزمایش DNA HPV طراحی شده است که به‌طور خاص این سویه‌ها را شناسایی می‌کند.

آزمایش HPV چگونه انجام می‌شود؟

در این آزمایش، که گاهی از آن با عنوان آزمایش زگیل تناسلی نیز یاد می‌شود، پزشک نمونه‌ای از سلول‌های دهانه رحم را جمع‌آوری می‌کند. این نمونه برای بررسی وجود سویه‌های پرخطر ویروس HPV مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرد. هدف از انجام این آزمایش، تشخیص زودهنگام عفونت و ارزیابی خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم است.

اگر نتیجه آزمایش مثبت باشد، پزشک ممکن است بررسی‌های تکمیلی مانند تکرار تست، آزمایش پاپ اسمیر یا کولپوسکوپی را برای اطمینان از سلامت دهانه رحم توصیه کند. در صورت ابتلا به ویروس، گفت‌وگو با پزشک در مورد زمان‌بندی دقیق آزمایش‌ها و پیگیری‌های لازم بسیار مهم است.
آزمایش HPV

آزمایش HPV چه زمانی و برای چه کسانی انجام می‌شود؟

زمان مناسب برای انجام آزمایش HPV به عوامل مختلفی از جمله سن و وضعیت سلامت فرد بستگی دارد. اگر در بازه سنی ۲۱ تا ۲۹ سال هستید، توصیه می‌شود هر ۳ سال یک‌بار آزمایش پاپ‌اسمیر انجام دهید. در صورتی که نتیجه این آزمایش طبیعی باشد، معمولاً نیازی به انجام آزمایش DNA HPV نیست.

با وجود اینکه عفونت HPV در این گروه سنی نسبتاً شایع است، اغلب موارد بدون هیچ‌گونه درمان خاصی و به‌طور طبیعی در مدت ۱ تا ۲ سال از بین می‌روند. با این حال، برخی متخصصان پیشنهاد می‌کنند آزمایش DNA HPV از سن ۲۵ سالگی آغاز شود؛ در صورتی که نتیجه آزمایش طبیعی باشد، انجام مجدد آن هر ۵ سال یک‌بار کفایت می‌کند.

این توصیه‌ها به‌منظور پیشگیری مؤثر از سرطان دهانه رحم ارائه شده‌اند و بهتر است برای انتخاب بهترین برنامه غربالگری، با پزشک خود مشورت کنید.

اگر عفونت پرخطر مربوط به سرطان دهانه رحم دارید، نیاز به انجام آزمایش HPV بیشتری خواهید داشت.

در برخی شرایط، خطر بیماری برای شما بیشتر است، از جمله:

  • سیستم ایمنی ضعیف؛
  • ابتلا به سرطان دهانه رحم؛
  • نتیجه غیرطبیعی در بیوپسی دهانه رحم و پاپ‌اسمیر: آزمایش HPV می‌تواند مشخص کند که آیا تغییرات غیرطبیعی در سلول‌های دهانه رحم ناشی از ویروس HPV است یا خیر.
  • داشتن سرطان اوروفارنکس: HPV پرخطر (به‌ویژه نوع ۱۶) شایع‌ترین عامل این نوع سرطان گلو است که از طریق رابطه جنسی دهانی منتقل می‌شود.
  • سن بالای ۳۰ سال در زنان (بین ۳۰ تا ۶۵ سال): حتی اگر نتایج آزمایش شما طبیعی باشد، توصیه می‌شود هر ۵ سال یک‌بار آزمایش HPV به‌صورت اولیه یا همراه با پاپ‌اسمیر انجام دهید.
  • داشتن شریک جنسی مبتلا به HPV: اگر شریک جنسی شما ویروس HPV را دارد، خطر ابتلا به ویروس در شما بیشتر است.
  • تماس با داروی دی‌اتیل استیل‌بسترول یا DES قبل از تولد: در گذشته، این دارو برای جلوگیری از سقط‌جنین و سایر مشکلات بارداری تجویز می‌شد و بعدها ارتباط آن با افزایش خطر سرطان دهانه رحم در زنانی که قبل از تولد در معرض DES قرار داشتند، کشف شد.

نکات مهم

در مورد آزمایش ارزیابی دهانه رحمی که برای شما مناسب است و تعداد دفعات لازم برای انجام آن، با پزشک خود مشورت کنید. اگر سرطان اوروفارنکس تشخیص داده شد، باید برای گلو، لوزه و زبان نیز آزمایش HPV انجام دهید تا درمان مناسب تعیین شود.

افرادی که علیه HPV واکسینه شده‌اند، همچنان باید دستورالعمل‌های آزمایش HPV را مطابق با گروه سنی خود دنبال کنند. همچنین، آزمایش HPV اولیه می‌تواند بهتر از آزمایش پاپ‌اسمیر تنها از سرطان دهانه رحم پیشگیری کند. با این حال، صرف‌نظر از نوع آزمایش، همیشه باید ارزیابی‌های منظم را انجام دهید.

انواع آزمایش‌ HPV

آزمایش‌های گوناگونی برای تشخیص HPV یا بیماری‌های مرتبط با آن وجود دارد، از جمله:

۱. آزمایش اسید استیک
در برخی مواقع که دسترسی به پاپ‌اسمیر یا آزمایش DNA HPV وجود ندارد، پزشک ممکن است از بازرسی بصری با اسید استیک استفاده کند. در این روش، محلولی بر پایه سرکه روی دهانه رحم ریخته می‌شود. در این شرایط، سلول‌های غیرطبیعی به رنگ سفید در می‌آیند و به‌راحتی قابل تشخیص هستند.

۲. آزمایش کولپوسکوپی
اگر پاپ‌اسمیر علائم سلول‌های ناهنجار را نشان دهد یا آزمایش HPV شما مثبت باشد، پزشک ممکن است کولپوسکوپی را تجویز کند. در این روش، با استفاده از دستگاهی به نام کولپوسکوپ، دهانه رحم شما بزرگ‌نمایی می‌شود تا سلول‌های ناهنجار مشاهده شوند.

در این روش، گاهی ممکن است پزشک بیوپسی انجام دهد و سلول‌ها را برای بررسی علائم پیش‌سرطان یا سرطان به آزمایشگاه ارسال کند.

۳. بیوپسی و نمونه‌برداری
در این روش که معمولاً با کولپوسکوپی همراه است، پزشک نمونه‌ای از سلول‌های دهانه رحم را برداشته و زیر میکروسکوپ برای بررسی دقیق‌تر مشاهده می‌کند.

۴. آزمایش‌های بر پایه DNA
آزمایش DNA HPV معمولاً برای شناسایی سویه‌های پرخطر ویروس استفاده می‌شود که در صورت عدم درمان، ممکن است به سرطان دهانه رحم منجر شوند. هیچ آزمایش تأییدشده‌ای برای تشخیص DNA HPV در فرج، واژن، پنیس، اسکلروتوم، رکتوم یا مقعد وجود ندارد، چرا که سرطان‌های مربوط به HPV در این بخش‌ها نسبت به سرطان دهانه رحم شیوع کمتری دارند.

اگر بالای ۳۰ سال دارید و نتیجه تست پاپ‌اسمیر شما غیرطبیعی است، پزشک ممکن است آزمایش HPV بر پایه DNA تجویز کند. این آزمایش معمولاً به‌طور هم‌زمان با تست پاپ‌اسمیر انجام می‌شود. پاپ‌اسمیر برای بررسی تغییرات غیرطبیعی مرتبط با HPV در سلول‌های دهانه رحم تجویز می‌شود. اگر آزمایش HPV و تست پاپ‌اسمیر به‌صورت هم‌زمان انجام شود، به آن تست همزمان (کوتست) HPV/پاپ‌اسمیر گفته می‌شود.

۵. آزمایش HPV مقعدی
در حال حاضر، آزمایش HPV تنها برای تشخیص HPV دهانه رحم است و بنابراین فقط خانم‌ها می‌توانند از این آزمایش استفاده کنند. آزمایش HPV برای مردان در دسترس نیست. در صورت برداشتن رحم و دهانه رحم از طریق جراحی هیستروسکوپی، ممکن است از این آزمایش برای تشخیص سلول‌های غیرطبیعی واژن استفاده شود. آزمایش HPV برای سلول‌های مقعدی توصیه نمی‌شود، اما ممکن است برای گروه خاصی از افراد مفید باشد، از جمله:

  • افراد مبتلا به HIV: غربالگری سلول‌های مقعدی برای HPV ممکن است از ۳۵ سالگی برای زنان تراجنسیتی مبتلا به HIV و مردانی که با مردان مبتلا به HIV رابطه جنسی دارند، پیشنهاد شود. برای سایر افراد مبتلا به HIV، غربالگری از ۴۵ سالگی شروع می‌شود.
  • افراد دارای عضو پیوندی: غربالگری HPV برای سلول‌های مقعدی در افرادی که ۱۰ سال از پیوند عضو آنها گذشته است ممکن است مفید باشد. برای زنانی که ۵ تا ۹ سال از پیوند عضو آنها گذشته است، غربالگری زودتر توصیه می‌شود.
  • افراد دارای سلول‌های پیش‌سرطان یا سرطانی در ناحیه فرج: افراد مبتلا به سلول‌های غیرطبیعی یا سرطانی فرج ممکن است غربالگری HPV برای سلول‌های مقعدی را در عرض یک سال پس از تشخیص آغاز کنند.

۶. تست پاپ‌اسمیر
در پاپ‌اسمیر دو عامل بررسی می‌شود: احتمال سرطان دهانه رحم و همچنین سلول‌های پیش‌سرطانی که در صورت عدم درمان، به سرطان تبدیل می‌شوند. توصیه می‌شود زنان از ۲۱ سالگی اولین تست پاپ‌اسمیر خود را انجام دهند. انجام منظم این آزمایش به شناسایی تغییرات سلولی و سلول‌های غیرطبیعی که علامت سرطان دهانه رحم و سایر مشکلات مرتبط با HPV هستند، کمک می‌کند.

اگر زیر ۳۰ سال دارید، بیشتر عفونت‌های HPV به‌طور خودبه‌خود از بین می‌روند. بعد از ۳۰ سالگی، وجود HPV در آزمایش پاپ‌اسمیر و نتیجه مثبت آن نشان‌دهنده این است که شما باید آزمایش را به دفعات بیشتری انجام دهید یا بررسی کنید که چقدر در معرض خطر هستید.

آیا تست HPV و پاپ‌اسمیر با یکدیگر متفاوت هستند؟

تست پاپ‌اسمیر یکی از روش‌های تشخیص عفونت HPV است و به‌عنوان یکی از آزمایش‌های مهم در تشخیص بیماری‌های مرتبط با این ویروس به‌شمار می‌رود. این آزمایش برای ارزیابی احتمال ابتلا به سرطان دهانه رحم و شناسایی تغییرات سلولی ناشی از ویروس HPV انجام می‌شود. علاوه بر این، آزمایش‌های مختلف HPV برای شناسایی این ویروس و مشکلات مرتبط با آن استفاده می‌شوند.

تفاوت‌ها و شباهت‌های این دو آزمایش عبارتند از:

آزمایش HPV برای شناسایی عفونت HPV در دهانه رحم انجام می‌شود. این آزمایش قادر است انواع پرخطر HPV را تشخیص دهد که می‌توانند موجب تغییرات پیش‌سرطانی یا سرطانی در دهانه رحم شوند، اما این آزمایش نمی‌تواند سلول‌های پیش‌سرطانی یا سرطانی را شناسایی کند.
آزمایش پاپ‌اسمیر برای شناسایی تغییرات غیرطبیعی یا سلول‌های پیش‌سرطانی در دهانه رحم انجام می‌شود، اما نمی‌تواند ویروس HPV را شناسایی کند.
هر دو آزمایش معمولاً با معاینه اسپکولوم صورت می‌گیرند. آزمایش HPV همچنین می‌تواند با کیت خانگی انجام شود که نیازی به معاینه لگن ندارد.
آزمایش HPV می‌تواند به‌طور جداگانه یا به‌صورت همزمان با تست پاپ‌اسمیر انجام شود.
اگر تست پاپ‌اسمیر انجام شده و نتیجه آن مثبت (غیرطبیعی) باشد، همان نمونه می‌تواند برای آزمایش HPV استفاده شود. همچنین، اگر آزمایش HPV اولیه مثبت (غیرطبیعی) باشد، همان نمونه می‌تواند برای شناسایی تغییرات سلولی و سلول‌های غیرطبیعی مورد استفاده قرار گیرد.

چگونه برای آزمایش HPV و پاپ‌اسمیر آماده شویم؟

روش نمونه‌گیری در آزمایش HPV و پاپ‌اسمیر مشابه است. بهتر است این آزمایش‌ها در دوران پریود انجام نشود و حداقل ۵ روز پس از پایان پریود آزمایش انجام گیرد. همچنین، برخی اقدامات ممکن است نتایج آزمایش را تحت تأثیر قرار دهد. حداقل تا ۲ روز قبل از آزمایش موارد زیر را رعایت کنید:

  • از تامپون استفاده نکنید؛
  • از فوم، ژل یا کرم‌های ضدبارداری (اسپرم‌کش‌ها) استفاده نکنید؛
  • از سایر کرم‌ها یا داروهای واژینال استفاده نکنید؛
  • واژن را با آب یا سایر مایعات نشویید؛
  • از رابطه جنسی واژینال خودداری کنید.

برای آزمایش خانگی HPV، قبل از جمع‌آوری نمونه، دستورالعمل‌های همراه کیت را به‌دقت مطالعه کنید.

خطر آزمایش HPV

ممکن است در زمان جمع‌آوری سلول‌های دهانه رحم کمی احساس ناراحتی کنید و پس از آن مقداری خون‌ریزی خفیف مشاهده شود. با این حال، آزمایش HPV خطری ندارد و عوارض جانبی خاصی برای آن گزارش نشده است.

نحوه انجام آزمایش HPV

آزمایش HPV یک تست آزمایشگاهی است که توسط پاتولوژیست بررسی می‌شود. رایج‌ترین روش جمع‌آوری نمونه برای آزمایش HPV، پاپ‌اسمیر است. در صورت انجام آزمایش HPV برای بررسی سرطان دهانه رحم، باید روی تخت دراز بکشید و پاهایتان را روی رکاب قرار دهید. این آزمایش تنها چند دقیقه طول می‌کشد و پزشک مراحل زیر را انجام می‌دهد:

۱. از ابزاری پلاستیکی یا فلزی به نام اسپکولوم برای بازکردن واژن و مشاهده دهانه رحم استفاده می‌کند. ممکن است در ابتدای ورود اسپکولوم احساس سرما کنید. اگر ناراحتی دارید، می‌توانید از پزشک بخواهید از اسپکولوم کوچکتری استفاده کند.
۲. پزشک از ابزاری کوچک به نام اسپاچول (اسپاتول) یا براش نرم برای جمع‌آوری سلول‌های دهانه رحم استفاده می‌کند. ممکن است برای مدت کوتاهی انقباض خفیفی را احساس کنید.
۳. نمونه سلولی برای ارزیابی به آزمایشگاه ارسال می‌شود.

پس از نمونه‌گیری، می‌توانید فعالیت‌های روزمره‌تان را ادامه دهید. آزمایش واقعی زمانی انجام می‌شود که پاتولوژیست نمونه سلولی را برای بررسی DNA HPV آزمایش کند.

نکته ۱: آزمایش HPV معمولاً بخشی از معاینه روتین لگن است. در طول معاینه لگن، پزشک رحم، تخمدان‌ها و ناحیه تناسلی شما را بررسی می‌کند. با این حال، معاینه لگن همیشه شامل آزمایش HPV نیست. بنابراین، در صورت انجام معاینه لگن از پزشک بپرسید که آیا آزمایش HPV نیز انجام می‌شود یا خیر.

نکته ۲: اگر سرطان اوروفارنکس دارید، ممکن است نیازی به آزمایش HPV اضافی نداشته باشید زیرا این سرطان با نمونه‌برداری از بافت گلو که طی بیوپسی گرفته می‌شود، تشخیص داده می‌شود. این نمونه معمولاً از نظر HPV نیز بررسی می‌شود.

نتیجه و تفسیر آزمایش HPV

نتیجه آزمایش HPV در برگه جواب شما به دو صورت منفی (Negative) با رنگ سیاه و مثبت (Positive) با رنگ قرمز نمایش داده می‌شود:

۱. نتیجه منفی آزمایش HPV
نتیجه منفی/طبیعی آزمایش HPV به این معنی است که در نمونه شما هیچ نوع HPV پرخطر وجود ندارد. در این صورت، ممکن است پزشک به شما بگوید که برای ۵ سال آینده نیازی به انجام مجدد آزمایش HPV ندارید. با این حال، پزشک زمان دقیق انجام آزمایش‌های بعدی را مشخص خواهد کرد. همچنین، اگر در حال حاضر HPV ندارید، توصیه می‌شود که واکسن HPV را دریافت کنید. این واکسن می‌تواند شما را در برابر انواع پرخطر HPV محافظت کند (اگر شریک جنسی شما خانم است، بهتر است او نیز واکسن HPV را دریافت کند).

۲. نتیجه مثبت آزمایش HPV
نتیجه مثبت/غیرطبیعی آزمایش HPV به این معنی نیست که شما به سرطان مبتلا هستید یا حتما به آن مبتلا خواهید شد. این نتیجه نشان می‌دهد که عفونت HPV شما از نوع پرخطر است که خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم در آینده را افزایش می‌دهد. همچنین، برخی از آزمایش‌های HPV می‌توانند نشان دهند که آیا سویه‌های HPV ۱۶ یا HPV ۱۸ در بدن شما وجود دارند یا نه. در برخی موارد، حتی اگر شما سویه‌های پرخطر HPV را داشته باشید، سیستم ایمنی بدن شما ممکن است عفونت را کنترل کرده و به سرطان دهانه رحم منتهی نشود.

به یاد داشته باشید که در بیشتر موارد، سیستم ایمنی بدن به‌طور طبیعی و بدون ایجاد مشکلی برای سلامتی، عفونت HPV را طی دو سال از بین می‌برد، اما در شرایط خاص، برخی از عفونت‌های HPV پرخطر ممکن است برای سال‌ها یا حتی دهه‌ها در بدن باقی بمانند و باعث تغییرات پیش‌سرطانی (دیسپلازی دهانه رحم) شوند که در نهایت می‌تواند به سرطان دهانه رحم منجر شود.

۳. نتیجه منفی کاذب
نتیجه منفی کاذب به این معناست که شما ممکن است عفونت HPV داشته باشید، اما آزمایش آن را شناسایی نمی‌کند. این به این معناست که بدن شما ممکن است عفونت را کنترل کرده باشد، اما هنوز ویروس در بدن شما وجود دارد. این وضعیت می‌تواند باعث تأخیر در پیگیری آزمایش‌ها و موجب شود که نتیجه آزمایش بعدی شما به اشتباه مثبت شود.

۴. نتیجه مثبت کاذب
نتیجه مثبت کاذب به این معناست که آزمایش نشان می‌دهد شما HPV دارید، در حالی که در واقع این‌طور نیست. این نتیجه می‌تواند منجر به انجام آزمایش‌های اضافی مانند نمونه‌برداری از دهانه رحم یا تکرار آزمایش‌ها شود، در حالی که شما به این اقدامات نیازی ندارید.

اقدامات بعد از نتیجه مثبت آزمایش

هیچ درمانی برای از بین بردن عفونت HPV وجود ندارد. بنابراین، اقدامات بعدی بستگی به میزان خطر ابتلا به سرطان دهانه رحم دارد. برای ارزیابی خطر، پزشک نتایج آزمایش‌های قبلی، سن و سایر بیماری‌های حال حاضر یا گذشته شما را بررسی می‌کند. ممکن است پزشک آزمایش‌های بیشتری برای بررسی تغییرات غیرطبیعی سلولی در دهانه رحم پیشنهاد دهد، مانند:

  • انجام آزمایش HPV یا تست همزمان HPV و پاپ‌اسمیر در یک سال برای بررسی پاک شدن عفونت (شامل بررسی تغییرات سلولی و DNA HPV)؛
  • انجام آزمایش‌های اضافی مثل کولپوسکوپی یا بیوپسی دهانه رحم برای بررسی سلول‌های سرطانی؛
  • انجام اقدامات برای جلوگیری از انتقال عفونت به شریک جنسی (اگر شریک جنسی شما زن است، بهتر است او هم آزمایش HPV را انجام دهد)؛
  • برداشتن سلول‌های غیرطبیعی دهانه رحم با جراحی؛

در این حالت، پزشک روند پیشرفت بیماری را پیگیری کرده و می‌تواند سرطان را در مراحل اولیه، که قابل درمان است، شناسایی و درمان کند.

تغییر نتیجه آزمایش HPV در طول زمان

بهتر است به‌طور منظم این آزمایش را انجام دهید. اگر نتیجه آزمایش شما مثبت باشد، ممکن است چند سال بعد دوباره آزمایش دهید و نتیجه منفی باشد، به این معنا که بدن شما توانسته است عفونت را از بین ببرد. همچنین ممکن است نتیجه شما منفی باشد و پنج سال بعد به‌دلیل مواجهه مجدد با ویروس، نتیجه آزمایش مثبت شود.

ویروس HPV بسیار رایج است. بررسی وضعیت خود اهمیت زیادی دارد تا از سلامت دهانه رحم و پیشگیری از سرطان اطمینان حاصل کنید.

آزمایش HPV در مردان چگونه است؟

هیچ‌گونه آزمایش خاصی برای مردان وجود ندارد. سرطان‌های مرتبط با HPV که در مردان تاثیر می‌گذارند، مانند سرطان پنیس و سرطان مقعد، نسبت به سرطان دهانه رحم شیوع کمتری دارند. با این حال، مردان می‌توانند سویه‌های کم‌خطر و پرخطر HPV را به شرکای جنسی خود منتقل کنند.

برخی پزشکان برای تشخیص تغییرات سلولی غیرطبیعی مرتبط با سرطان مقعد یا پیش‌سرطان، آزمایش پاپ‌اسمیر را پیشنهاد می‌دهند. اگر فکر می‌کنید در معرض HPV هستید، بهتر است به پزشک اطلاع دهید.

آزمایش HPV در منزل با بیمارستان مجازی ایران

تیم متخصص بیمارستان مجازی ایران برای راحتی هرچه بیشتر شما و پرهیز از ارتباط با محیط‌های آزمایشگاهی و عفونی، امکان انجام آزمایش HPV در منزل را فراهم کرده است. شما می‌توانید با چند کلیک ساده از طریق این صفحه درخواست آزمایش HPV بدهید. پس از تکمیل فرم اولیه، کارشناسان ما با شما تماس خواهند گرفت. در صورت نداشتن نسخه و تشخیص پزشکان ما، پس از پرداخت هزینه ویزیت، برای شما نسخه هم صادر می‌شود.

سپس با تنظیم روز و ساعت مناسب برای نمونه‌گیری و پرداخت آنلاین هزینه، متخصصان ما به محل درخواستی شما مراجعه کرده و نمونه‌گیری انجام خواهد شد. نتیجه آزمایش نیز به صورت آنلاین برای شما ارسال می‌شود و نیازی به مراجعه حضوری نیست.

همچنین، کیت‌های نمونه‌گیری خانگی برای ارزیابی HPV دهانه رحم نیز در دسترس است. این کیت‌ها شامل یک سوآپ مخصوص هستند که می‌توانید با آن نمونه سلولی را از ناحیه دهانه رحم و واژن جمع‌آوری کرده و به آزمایشگاه ارسال کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد انجام این آزمایش HPV در منزل، با پزشک خود مشورت کرده و از مشاوره متخصصان بیمارستان مجازی ایران بهره‌مند شوید.

کلام آخر 

آزمایش HPV ابزار مهمی برای تشخیص سرطان پیش از تبدیل سلول‌های سالم دهانه رحم به سلول‌های سرطانی است. اگر جنسیت شما مؤنث است (دهانه رحم دارید) و بین ۳۰ تا ۶۵ سال سن دارید، انجام منظم آزمایش پاپ‌اسمیر، آزمایش HPV یا تست هم‌زمان HPV/ پاپ‌اسمیر ضروری است. به خاطر داشته باشید که نتیجه مثبت HPV نباید شما را خجالت‌زده کند، اما عدم انجام ارزیابی‌های منظم می‌تواند شما را در معرض خطر قرار دهد؛ بنابراین، آزمایش HPV را بخشی از برنامه مراقبتی خود قرار دهید.

آزمایش HPV

بیمارستان مجازی ایران با هدف ارائه خدمات پزشکی به صورت آنلاین و در دسترس برای تمام افراد، در تلاش است تا با کمترین هزینه و سریع‌ترین زمان ممکن، خدمات درمانی را به شما ارائه دهد. این بیمارستان مجازی با استفاده از فناوری‌های پیشرفته، قادر است تا با بهترین کیفیت، مشاوره‌ها و درمان‌های پزشکی را به شما ارائه کند. با تیمی از پزشکان متخصص و کارشناسان پزشکی، بیمارستان مجازی ایران به شما این امکان را می‌دهد که بدون نیاز به مراجعه حضوری، در اسرع وقت و با صرفه‌جویی در هزینه‌ها، از خدمات پزشکی بهره‌مند شوید.

این خدمات شامل مشاوره آنلاین با پزشکان متخصص، دریافت نسخه‌های پزشکی، بررسی علائم بیماری‌ها، و پیگیری‌های درمانی به صورت مجازی است که می‌توانید از هر کجا و در هر زمان از آن استفاده کنید. بیمارستان مجازی ایران به شما کمک می‌کند تا با کاهش هزینه‌ها و زمان مورد نیاز برای درمان، به راحتی به مراقبت‌های بهداشتی دسترسی پیدا کنید. هدف اصلی این بیمارستان، فراهم آوردن خدمات بهداشتی با کیفیت بالا و دسترسی آسان به مراقبت‌های پزشکی برای همه افراد است.

1 فروردین 1404 0 دیدگاه

بهترین درمان گرگرفتگی یائسگی چیست؟

گرگرفتگی یائسگی یکی از رایج‌ترین علائم یائسگی است که معمولاً برای فرد ناخوشایند و آزاردهنده می‌باشد. روش‌هایی مانند مصرف دارو و قرص‌ها برای کاهش علائم گرگرفتگی یائسگی وجود دارند که می‌توانند به تسکین این وضعیت کمک کنند. در این مقاله از تیم تخصصی بیمارستان مجازی ایران، به معرفی این روش‌های درمانی خواهیم پرداخت.

گرگرفتگی یائسگی

0912-020-1734

در بیمارستان مجازی ایران، کیفیت، سرعت و تخصص اولویت‌های ما هستند.

به ما اعتماد کنید و از خدمات بی‌نظیر ما بهره‌مند شوید.

گرگرفتگی یائسگی چیست؟

گرگرفتگی یائسگی یکی از علائم رایج و ناخوشایند در زنان یائسه است که معمولاً با تعریق شبانه همراه می‌شود و در برخی موارد به‌قدری شدید است که می‌تواند زندگی روزمره فرد را تحت تاثیر قرار دهد.

این پدیده زمانی رخ می‌دهد که عروق نزدیک به سطح پوست برای تنظیم دمای بدن (خنک شدن) گشاد می‌شوند، به‌طوری‌که بدن به سرعت شروع به خنک شدن می‌کند.

مدت زمان گرگرفتگی معمولاً بین ۳۰ ثانیه تا ۱۰ دقیقه است، اما این زمان می‌تواند بسته به شرایط هر فرد متفاوت باشد.

گرگرفتگی یائسگی

روش های درمان گرگرفتگی یائسگی

اگر گرگرفتگی یائسگی خفیف باشد، ممکن است نیازی به درمان نداشته باشد؛ اما زمانی که این علائم زندگی روزمره فرد را تحت تاثیر قرار داده و موجب احساس ناراحتی یا خجالت شود، درمان آن ضروری خواهد بود. در ادامه، با روش‌های مختلف درمان گرگرفتگی یائسگی آشنا خواهید شد:

قرص گرگرفتگی یائسگی

داروهای مختلفی برای کاهش و درمان گرگرفتگی وجود دارند که به کاهش علائم این دوره کمک می‌کنند. برخی از این داروها عبارت‌اند از:

  1. داروهای مهارکننده‌ی بازجذب سروتونین (SSRI): این داروها به‌طور معمول برای درمان افسردگی استفاده می‌شوند. یکی از داروهای معروف این دسته، پاروکستین است که می‌تواند به کاهش گرگرفتگی یائسگی و تعریق شبانه کمک کند.
  2. کلونیدین: دارویی است که معمولاً برای درمان فشار خون بالا استفاده می‌شود و در برخی زنان یائسه می‌تواند به کاهش گرگرفتگی کمک کند.
  3. گاباپنتین: دارویی ضدتشنج که در برخی موارد ممکن است به کاهش گرگرفتگی کمک کند.
  4. مگسترول استات و مدروکسی پروژسترون: داروهایی حاوی پروژستین که گاهی برای درمان موقت گرگرفتگی یائسگی تجویز می‌شوند. یکی از عوارض این داروها افزایش وزن است.

جدیدترین روش درمان گرگرفتگی یائسگی

هورمون‌درمانی یکی از روش‌های رایج برای کاهش گرگرفتگی در زنان یائسه است، اما این روش برای همه‌ی زنان مناسب نیست. به‌ویژه برای زنانی که مبتلا به سرطان‌های وابسته به استروژن هستند، هورمون‌درمانی ممکن است خطرات زیادی به‌همراه داشته باشد.

محققان در تحقیقات اخیر خود یک مسیر شیمیایی را شناسایی کرده‌اند که در ایجاد گرگرفتگی نقش دارد. این مسیر شامل گیرنده‌هایی است که با تنظیم دمای بدن ارتباط دارند. با کاهش سطح هورمون استروژن در یائسگی، این گیرنده‌ها فعال شده و فرد دچار گرگرفتگی یائسگی، تعریق و برافروختگی می‌شود.

مطالعات نشان می‌دهند که سرکوب این گیرنده‌ها می‌تواند منجر به کاهش گرگرفتگی یائسگی شود. یکی از مواد آنتاگونیست موثر در این زمینه NT-814 است که نتایج امیدوارکننده‌ای در کاهش علائم یائسگی به‌ویژه گرگرفتگی داشته است.

یک مطالعه تصادفی نشان داد که مصرف داروی NT-814 باعث کاهش ۸۴ درصدی گرگرفتگی و ۸۱ درصدی تعریق شبانه در زنان یائسه می‌شود.

درمان به روش CBT (شناخت درمانی)

یکی از روش‌های مؤثر برای کاهش علائم یائسگی، استفاده از رفتاردرمانی شناختی (CBT) است. شواهد نشان می‌دهند که این روش می‌تواند در درمان گرگرفتگی یائسگی و تعریق شبانه مؤثر واقع شود.

CBT نوعی روان‌درمانی است که بر شناسایی و اصلاح الگوهای فکری و رفتاری منفی تمرکز دارد. در این روش، افراد متوجه افکار منفی خود می‌شوند و تشویق می‌شوند تا به‌جای واکنش‌های ناخودآگاه، پاسخ‌های مناسبی به چالش‌های زندگی بدهند.

این روش درمانی در کاهش اضطراب و افسردگی نیز مؤثر است و تحقیقات نشان داده‌اند که رفتاردرمانی شناختی در مدیریت گرگرفتگی یائسگی نیز اثربخشی قابل توجهی دارد.

کلام آخر

در حال حاضر درمان قطعی برای گرگرفتگی وجود ندارد، اما علائم آن قابل کنترل و تخفیف هستند. اگر گرگرفتگی یائسگی به اندازه‌ای شدید است که کیفیت زندگی شما را تحت تأثیر قرار می‌دهد، می‌توانید با مشاوره و همکاری با پزشک متخصص زنان، بهترین دارو یا روش درمانی را با توجه به وضعیت و شرایط خود انتخاب کنید تا علائم بهبود یابند.

گرگرفتگی یائسگی

بیمارستان مجازی ایران با هدف ارائه خدمات پزشکی به صورت آنلاین و در دسترس برای تمام افراد، در تلاش است تا با کمترین هزینه و سریع‌ترین زمان ممکن، خدمات درمانی را به شما ارائه دهد. این بیمارستان مجازی با استفاده از فناوری‌های پیشرفته، قادر است تا با بهترین کیفیت، مشاوره‌ها و درمان‌های پزشکی را به شما ارائه کند. با تیمی از پزشکان متخصص و کارشناسان پزشکی، بیمارستان مجازی ایران به شما این امکان را می‌دهد که بدون نیاز به مراجعه حضوری، در اسرع وقت و با صرفه‌جویی در هزینه‌ها، از خدمات پزشکی بهره‌مند شوید.

این خدمات شامل مشاوره آنلاین با پزشکان متخصص، دریافت نسخه‌های پزشکی، بررسی علائم بیماری‌ها، و پیگیری‌های درمانی به صورت مجازی است که می‌توانید از هر کجا و در هر زمان از آن استفاده کنید. بیمارستان مجازی ایران به شما کمک می‌کند تا با کاهش هزینه‌ها و زمان مورد نیاز برای درمان، به راحتی به مراقبت‌های بهداشتی دسترسی پیدا کنید. هدف اصلی این بیمارستان، فراهم آوردن خدمات بهداشتی با کیفیت بالا و دسترسی آسان به مراقبت‌های پزشکی برای همه افراد است.